|
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Z czasem i on sam zaczął się siebie o topytać.Jego wina polegała na tym, że w krytycznym momencie nie przeciwstawił sięHitlerowi, którego znał i cenił.Zanim stanął na czele 6.Armii, był m.in.zastępcą szefa sztabu generalnego niemieckich wojsk lądowych całą dotychczasową karierę spędził w sztabach i często uczestniczył w odprawach z udziałem Hitlera.Nie mieściło mu się w głowie,że Fhrer okaże się szaleńcem i ignorantem wojskowym.Nie zrozumiał, że Hitler miałobsesję na punkcie Stalingradu, miasta, które nosiło imię jego głównego wroga.Gdy w 1941 r.nie zdołał zająć Moskwy, zdobycie strategicznie położonego Stalingradu miało oznaczać zastępczy triumf III Rzeszy nad ZSRR.Latem 1942 r.na froncie wschodnim rozpoczęła sięwielka ofensywa, której celem było rozbicie Armii Czerwonej i zdobycie pól naftowychna Zakaukaziu.Zadanie zdobycia po drodze Stalingradu Hitler powierzył właśnie Paulusowi.To miała być szybka i skuteczna operacja, tymczasem gdy 23 sierpnia 1942 r.Niemcy dotarlina przedmieścia zbombardowanego wcześniej miasta, okazało się, że obrońcy nie zamierzająkapitulować.Stalin który też miał obsesję na punkcie miasta noszącego jego imię przykazałwalkę do ostatniego żołnierza.Przez trzy miesiące Niemcy i Sowieci walczyli o każdy dom, często wręcz.Snajperzyzbierali krwawe żniwo.Do listopada Paulus zdobył 90 proc.miasta, ale poniósł ogromne straty.Najgorsze miało dopiero nastąpić.W nocy z 19 na 20 listopada 1942 r.Armia Czerwona ruszyła do kontrofensywy,rozbiła jednostki węgierskie i rumuńskie ochraniające flanki 6.Armii.Przed takim scenariuszemPaulus bezskutecznie ostrzegał wcześniej Hitlera.Gdy 6.Armia szykowała się do odwrotuz miasta, by uniknąć okrążenia, Fhrer kategorycznie tego zabronił.Gdyby Paulus zignorował ten rozkaz, losy wojny potoczyłyby się inaczej.Ale usłuchał.Dyktator obiecywał, że do Stalingradu dotrze wkrótce odsiecz, a wcześniej 6.Armia dostaniezaopatrzenie przez most powietrzny.Jednak mimo zapewnień Gringa Luftwaffe nawet przydobrych warunkach pogodowych dowoziła dziennie tylko 100 ton zaopatrzenia.Pauluspotrzebował siedem razy więcej.W armii zaczął się głód.Brakowało amunicji.12 grudnia 1942 r.na odsiecz Paulusowi ruszyła Grupa Armii Don .Operacja nosiłakryptonim Zimowa burza .Niemieckie czołgi parły po zamarzniętej ziemi do przodu, aleponosiły poważne straty.Sowieckie oddziały broniły się fanatycznie, często dokonującsamobójczych ataków na nacierający Wehrmacht.Po dziesięciu dniach Niemcom udało sięprzełamać sowieckie linie i przeprawili się na drugi brzeg rzeki Myszkowa.Byli już 55 kmod oblężonego Stalingradu.Paulus wyczekiwał, aż odsiecz podejdzie 18 km od miasta.Dopiero wówczas zamierzał wyrwać się z okrążenia.Wyliczył, że jego skrajnie wyczerpanei pozbawione zapasów oddziały będą w stanie przejść tylko taką odległość.20 grudnia opór Armii Czerwonej stężał.Sowieckie dowództwo początkowo nie ściągałoposiłków, by powstrzymać odsiecz dla Paulusa.Generałowie Stalina bali się, że Niemcy chcąodciągnąć ich uwagę, by zaatakować gdzie indziej.Gdy upewnili się, że tak nie będzie,uderzyli z całej siły.Dowodzący 4.Armią Pancerną generał Hermann Hoth był zdania,że mimo to trzeba dalej nacierać w kierunku Stalingradu.Wierzył, że uda mu się dotrzećna 25 km od miasta.To mogłoby wystarczyć, by uratować żołnierzy Paulusa.Ale dowodzącyGrupą Armii Don feldmarszałek Erich von Manstein szans na sukces nie widział od samegopoczątku Burzy i 23 grudnia kazał wstrzymać natarcie.Od tego momentu klęska była przesądzona.Mimo to Hitler nadal zabraniał kapitulacji.Gdy w styczniu 1943 r.Armia Czerwona zaatakowała okrążonych i przez parlamentariuszyzaproponowała honorową kapitulację , Paulus kazał do nich strzelać.Strzelano teżdo sowieckich żołnierzy podciągających pod niemieckie linie głośniki, z których sączyły sięniemiecka muzyka i złowrogie przestrogi, że co siedem sekund na froncie wschodnim ginieniemiecki żołnierz.Z 90 tys.Niemców, którzy trafili pod Stalingradem do sowieckiej niewoli, większość była tak wyczerpana i chora, że zmarła w drodze do obozów jenieckich.Wojnę przeżyło6 tys.Paulus świetnie zdawał sobie sprawę, że gdyby skapitulował w grudniu, przeżyłobywięcej żołnierzy.To, że ma na sumieniu dziesiątki tysięcy swoich ludzi, było głównąz przyczyn, dla których do końca życia zmagał się z depresją.W komitecie Wolne NiemcyWydaje się, że Paulus wiarę w Hitlera stracił dopiero latem 1944 r.Do obozujenieckiego w Wojkowie przybyło wówczas kilkudziesięciu generałów wziętych do niewoliw pierwszych dniach operacji Bagration .To wielka ofensywa rozpoczęta 22 czerwca 1944 r.na całej długości frontu wschodniego, od oblężonego Leningradu po wybrzeże MorzaAzowskiego.W jej wyniku Sowieci wzięli ponad 100 tys.jeńców [ Pobierz całość w formacie PDF ] |
Archiwum
|