|
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Nie rzekła Etta.Jej policzek przyciśnięty był do jego ramienia. Nie.Gdybym mogła zrobić to na swój własny sposób, pragnęłabym mieć z tobą trochęwięcej czasu.Ale nie chcę z tego powodu zatrzymywać zegara.c& c& c&Czasami, gdy Magnus przyzwyczaił się do Raphaela jako do zawszerozdrażnionego i irytującego współlokatora, którego sam sobie zażyczył, dziwnie iboleśnie uświadamiał sobie na nowo pewien fakt.Dziwiło go to, że zegar Raphaelazatrzymał się, że jego ludzkie życie zostało mu brutalnie odebrane.Magnus stawiał nową fryzurę przy pomocy Brylcreem11 i odrobiny magii,kiedy chłopak zjawił się za nim i go zaskoczył.Raphael często tak robił, odkądposiadał charakterystyczny dla wampirów cichy chód.Czarownik podejrzewał, żezrobił to celowo, ale od kiedy przestał się przelotnie uśmiechać, ciężko było tostwierdzić. Jesteś niepoważny skomentował z dezaprobatą Raphael, gapiąc się na jegowłosy. A ty jesteś piętnastolatkiem odgryzł się Magnus.Zazwyczaj wampir miał gotową ripostę na każdą uwagę, którą czarownikrzucał pod jego adresem, ale miast odpowiedzi otrzymał długą ciszę.Gdy Magnusspojrzał w lustro, zobaczył, że Raphael przesunął się w stronę okna i wyglądał przeznie w noc. Teraz miałbym szesnaście powiedział chłopak głosem tak odległym ichłodnym, jak światło księżyca. Gdybym żył.Magnus przypomniał sobie dzień, kiedy zdał sobie sprawę, że wcale się już niestarzeje, patrząc w lustro, które wydawało się zimniejsze niż wszystkie innezwierciadła wcześniej, jakby oglądał swoje odbicie w odłamku lodu.Jak gdyby to11 Marka produktów do stylizacji włosów dla mężczyzn.Istnieje od 1928 roku. ono odpowiedzialne było za zatrzymanie jego obrazu takiego całkowiciezamarzniętego i odległego.Zastanawiał się, jak dziwnie musi się czuć wampir, który zna dokładny dzień,godzinę, minutę, w której przestał należeć do pospolicie ciepłej i zmieniającej sięludzkości.Gdy on stoi nieruchomo, a świat się kręci i nigdy go nie zauważa.Nie zapytał. Wy, ludzie powiedział Raphael, co było sposobem, w jaki zwracał się doczarowników, przez co zachowywał się całkiem czarująco. Przestajecie się starzećprzypadkowo, prawda? Rodzicie się tak samo jak ludzie i choć zawsze jesteścietym, czym jesteście starzejecie się tak, jak robią to ludzie, aż w pewnym momencieprzestajecie.Magnus zastanawiał się, czy Raphael mógł wyczytać identyczne myśli z jegotwarzy. To prawda. Myślisz, że ludzie mają dusze? zapytał wampir.Wciąż gapił się przez okno.Magnus znał osoby, które myślały, że on jej nie posiada.On wierzył, że maduszę, ale to nie znaczyło, że nigdy nie wątpił. Nieważne wampir kontynuował, zanim czarownik mógł odpowiedzieć.Jego głos był matowy. Tak czy owak ci zazdroszczę. Dlaczego?Zwiatło księżyca spływało na Raphaela, wybielając jego twarz, tak że wyglądałjak marmurowy posąg świętego, który młodo umarł. Albo wciąż masz swoją duszę rzekł chłopak albo nigdy jej nie miałeś, inie dowiesz się, jak to jest włóczyć się po świecie, będąc skazanym na wiecznepotępienie, na wygnanie i utracić ją na zawsze.Magnus opuścił na dół szczotkę do włosów. Wszyscy Podziemni mają dusze powiedział. Właśnie to odróżnia nas oddemonów.Raphael szyderczo się uśmiechnął. Nephilim są o tym przekonani. Co z tego? odparł czarownik. Czasami mają rację.Wampir powiedział coś nieuprzejmego po hiszpańsku. Myślą, że są takimi wybawcami, cazadores de sombras12 powiedział.Nocni Aowcy.A mimo to nigdy nie przyszli, by mnie ratować.Magnus w milczeniu patrzył na chłopca.Nigdy nie był w stanie kłócić się z12 Z hiszp.łowcy cieni, nocni łowcy. przekonaniami przybranego ojca na temat tego, czego Bóg chce albo tego, w jakisposób osądza.Nie wiedział, jak przekonać Raphaela o tym, że wciąż może miećduszę. Widzę, że próbujesz odwrócić moją uwagę od naprawdę najważniejszejsprawy powiedział zamiast tego. Miałeś urodziny co jest idealną dla mniewymówką, bym mógł zorganizować jedno z moich słynnych przyjęć i nawet mi otym nie powiedziałeś?Raphael gapił się na niego w milczeniu, a potem odwrócił się i wyszedł.Magnus często myślał o kupieniu zwierzaka, ale nigdy nie rozważał nabyciaposępnego nastoletniego wampira.Pomyślał, że kiedy Raphael odejdzie, przyniesiedo domu kota.I zawsze będzie urządzał mu przyjęcia urodzinowe.c& c& c&Niedługo po tym Raphael nosił na szyi krzyżyk przez całą noc, bez krzykuczy jakichkolwiek widocznych dolegliwości.Pod koniec nocy, gdy go zdjął, na jegopiersi pozostał nikłe znamię, jakby pozostałość po długo leczonym oparzeniu, ale nicpoza tym. Tak więc o to chodziło powiedział Magnus. To było świetne.Chodzmyodwiedzić twoją matkę [ Pobierz całość w formacie PDF ] |
Archiwum
|