Wesele Wyspianski

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Stają na warcie: jeden przy drzwiach w głębi, drugi u drzwiweselnych).238SCENA 22.GOSPODARZ, CZEPIEC, PAROBCY.GOSPODARZ(do Kaspra)Zamknij, niech nie lazom baby.A więc co to - co to, co - ?!CZEPIECKtóż to u was był - no kto?Jezli mos pon w sercu Boga,to sie z nami zgodz.GOSPODARZCzekaj, czekaj, coś mi świta;ktoś był u mnie, mówisz kum - -taki w głowie słyszę szum -nie pamiętam, myśl ukrytanie może się dobyć z głębi - -coraz innych myśli tłum.CZEPIECPon se ino serce ziębitym myśleniem, sumowaniem;boby sie pon usroł na niem.239SCENA 23.POPRZEDNI, PAN MAODY.PAN MAODY(we drzwiach)Stado mi białych gołębiwyfurknęło przed sam nosże aż Jaga krzykła w głos;powietrze się od nich kłębi.Jaga, podz no!KASPER(u drzwi weselnych)Nie trza Jagi.Tu sie ważne grajom sprawy;podz ta pon, boś tu ciekawy,ino nie trza żadnych bab.SCENA 24.POPRZEDNI, PANNA MAODA.PANNA MAODA(szarpła drzwi silnie i wchodząc odpycha Kaspra)Pódzies, selmo, jakiś drab!Bedzies mi tu grodził wniść,żeś se wraził w rękę żyrdz,kces kim rządzić, taki cap -wraz se jeszcze na łeb ćwirć!240PAN MAODYCóż ci o to?KASPERJasna pani!Poszłabyś sie przespać ś nim.PANNA MAODAWyście wszyscy niewyspani,W izbach swąd, a we łbie dym.SCENA 25.POPRZEDNI, POETA.POETA(wbiegając)Huragan się czarnych wronzerwał z pola, gdzieś z tych stron,i z krakaniem wielkim goni;taki był głęboki tonw tym krakaniu czarnych wron;jakby jakiś niosły plonwe łbach.GOSPODARZBracie - nie to.POETANa chmurach się dziwy stroją.241PAN MAODY(ku oknu)Z daleka już widać róż;przypatrz się, tak oczy zmruż:co za gra tych pierwszych zórz!POETAZ chmur się stawia jakby troni jakieś zjawiska skrzydełkoło tronu.CZEPIECWidzioł pon!SCENA 26.POPRZEDNI, GOSPODYNI.GOSPODYNI(wchodząc żywo)Słyszcie, chłopy, podzcie patrzeć,jakieś wojsko w ogniu stoi.Całe pole pod Krakowemod tych kosisków się roi.GOSPODARZHa! - już stoją!POETATyś widziała -242muszę widzieć! płoniesz cała!(Odbiegł, wiodąc za sobą Gospodynią).SCENA 27.POPRZEDNI, PR�CZ GOSPODYNI I POETY.PAN MAODYCóż wy tutaj?PANNA MAODA(ciągnie go ze sobą)Podz sie patrz:dają znaki, dają znaki!PAN MAODYA cóż za świat jakiś taki;to ciekawe, to ciekawe.(Wybiegają obydwoje).SCENA 28.POPRZEDNI, PR�CZ PACSTWA MAODYCH, POETA.POETA(wraca szybko)Słyszałem w powietrzu wrzawęcoś jakoby głosy, śpiew,ale wiatru zimny wieww coraz inną dmucha stronę243i co było już widome,już, zdaje się, pojawione,staje się nagle znikome;umilka i cichnie śpiew,przestaje się chylić krzew.SCENA 29.POPRZEDNI, PAN MAODY.PAN MAODY(wraca pędem)Ze Zorzy się zrobiła krew:taki sznur krwi wydłużonyponad Kraków - krwawy pąs,jakby wieża Zygmuntowskamiała we dwie strony wąs.SCENA 30.POPRZEDNI, PANNA MAODA.PANNA MAODA(wraca pędem)Ogromny przyleciał ptak,hań se na ganecku siad,taki ci ogromiec kruk.Potem sie ze skrzydlich waguniósł, wzleciał, znowu spad,potrzaskał gałązki brzóz,244strącił rosy gęsty deszczi posed - !SCENA 31.POPRZEDNI, GOSPODYNIGOSPODYNI(wpada)Niech broni Bóg!!Cóz wy chcecie, co wy chcecie!?Cózeście sie kosów jeni;(do Czepca)idzcież, kumie, haw do sieni,boście całom noc nie spali.KASPERCoroz wiency nas sie wali.SCENA 32.POPRZEDNI, WIELU CHAOP�W z kosami i różną bronią, poubieranych jak do drogi.GOSPODYNIGwałtu rety, Boże chroń!Kto wam wraził kosy!?245CZEPIECBroń!!Dejcie, matka, spokój dziś,trza nam iść.GOSPODARZTrza nam iść.Coś mi świta; - świta w polu:Wszyscy widzą jakieś cuda.Sen - sny: bajki - Myśl: kąkolu!Precz, kąkolu, chwaście, precz.-Niechże wymiarkuję rzecz:ktoś był - kazał - co -?POETA(do Gospodarza)Co, braciew tobie się szamoce ból.PAN MAODY(do Panny Młodej)Mgły się już rozwłóczą z pól;będzie ranek śliczny - Jaga,wczoraj były wichry, burza,dzisiaj wszystko się rozchmurza,moja duszo, jużeś moja.POETA(do Gospodarza)Mnie się w nocy zjawił duch:246na nim była czarna zbroja;napadł na mnie tak obcesemkrzyczał słowa, takie słowa,wytężałem cały słuch.GOSPODARZ(do Poety, a słuchany przez wszystkich)Tak mi cięży, cięży głowa.To powietrza ranny wiew.Czy to prawda, bracie drogi,że oni tam jakiś śpiewnapowietrzny słyszą gdziesi?POETAA może we wichrach biesiśpiewają i pryszczą krewna chmury - ?PAN MAODYNa niebie ruch.GOSPODARZ(do Poety)Mówisz, żeś wytężył słuch -bracie - skądś te słowa znam wytężać - wytężać słuch.247SCENA 33.POPRZEDNI, HANECZKA, ZOSIA.HANECZKA(do Pana Młodego)Bratku, w niebie jakiś ruch,jakieś wojny, jakieś dziwy:gonitwy po chmurach konne.ZOSIAA powietrze takie wonne.HANECZKAGonitwy po niebie konne;rycerze jacyś ogromnistoją równo w dwa szeregii dalekim łanem drzewcówgodzą na się wielkim pędem.PAN MAODYA to graniczy z obłędem,tyle zwidzeń, dziwów tyle;jak to człowiek z czego bylewysnuje znaczące rzeczy.HANECZKA(do Czepca)Ach, jaka to wielka kosa,moiściewy, taka szczytna;248można by nią ciąć niebiosana płaty, jak sztukę płótna.CZEPIECNie daj Boże ciąć po niebie;mowa jakaś bałamutna;zjawi się w naszy potrzebienie bluzniercza, ale bitna;panienka se rezolutna,jesce nic o kosach nie wi.HANECZKAJacyście wy, moiściewi,dajcie no mi ją do ręki.CZEPIECA to juz nie lo panienki;Sprawa inso.GOSPODARZ(do Poety, a słuchany przez wszystkich)Sprawa, Sprawa!Duch! - przez Boga - Duch - miarkuję:Ta noc była: dziwna jawa -miałem gościa - kto przeczuje? -Była na dusze obława.POETAWidziałem rycerza w zbroi,bracie, mówisz: Duch!249GOSPODARZMój bracie;przyleciał Duch - ludzie moi!Jeszcze w oczach, jak cień, stoi.Przypominam, przypominam:człowiek stary, z brodą siwą,twarz owita w siwy włos,w kożuchu ogromnym czerwonymprzyszedł tu.STASZEK(który się przecisnął ku Gospodarzowi przez gromadę chłopów i bab w natłoku zebranąna izbie)Przyjechał, wim,trzymaliśmy konia razem z nim;koń był biały.KUBA(tuż za Staszkiem)W siodle lira.GOSPODARZMyśli zbieram, słuch naginam.POETAW siodle lira.STASZEKDwa pistolce.250GOSPODARZW mózgu kłuje - jakby kolce:myśli zbieram.CZEPIEC(do gromady otaczającej Gospodarza)Myśli zbira.GOSPODYNIO mój Boże, jakiś chory -GOSPODARZLżej, opadła z piersi zmora.-Słuchajcie - wytężcie słuch:był u mnie Duch: Wernyhora!WSZYSCYCo ty mówisz, wszelki duch?!GOSPODARZOblatywał nocą dwory,był spokojny, dziwnie silny,dawał mi rozkazy, hasła,a był w sprawach takich pilny,nic w nim Siła, Moc nie gasła.Spieszył się, wyleciał zara,miał objechać liczne dworyi miał wrócić do tej pory [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Archiwum