|
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Cóż już czynić, moja panno! Ze złego targu, by z uszyma dodomu! Dwór ów musieliśmy im ustąpić, bo ten w Krakowie przedany, aten w Lublinie potrzebny im bardzo.O plac w Warszawie prosili bardzo;cośmy zawiesili do ujrzenia się z Wcią moim sercem.Trudna była z niminiesłychanie sprawa, bo wszystko prosili o miłosierdzie, a ukazywali takwielkie ciężary.- Taki tedy koniec naszej sprawy, moja śliczna panno.Trzydzieści tysięcy będziem mieli intraty w kraju dobrym nad Sanem imajętność dziedzictwem,Ja w tę tam nieszczęsną przecię jadę drogę, gdzie mi dusza jedna żywajechać nie życzy.M.Chevalier avec M.Comminges zostawię wBłudowie.To najcięższa, że to rzeczy są niepodobne, aby zdrowiewytrzymać mogło, bo une ame damnee ma więcej de repos, co więcpowiedzą Wci M.Chevalier avec M.de Comminges, którzy się temuwydziwić nie mogą.A co największa, że się i pić musi, po czym ledwosię zaś człowiek od śmierci wraca.A cóż tam dopiero, zajechawszy:strach wspomnieć, nie tylko pisać!Po Wć moje serce i sam nie wiem kiedy przysłać mam, nie wiedząc, jakosię obrócę, a bytność Wci dla tych spraw bardzo potrzebna; a przecie po38 lekarstwach Wci przynajmniej z tydzień odpocząć przyjdzie.Rozumiem,że o tym wszystkim zastanę w Błudowie wiadomość od Wci serca megoprzez Skrzypenka; której z wielką wyglądam impacjencją, abym copewnego mógł mieć o zdrowiu Wci mojej dobrodziejki, boć P.Bóg lepiejwidza, żeć to zdrowie Wci mojej panny, tak słabe, mego cale ujmowaćmusi, ile dans 1'absence, gdzie każdy moment mille morts,wspomniawszy na najśliczniejszą Jutrzenkę.Na pocztę do Lwowaposłałem; nie wiem, jeśli będę tak szczęśliwy, jak przeszłej.Więcej nieturbując ślicznych oczek, przy słabym Wci serca mego zdrowiu, obłapiami całuję milion razów to, co jest najpiękniejszego na tym świecie.A Błudów, 25 X [1666].Wyprawując wozy przy Zaleskim po Wć serce moje, jakom to już przezumyślnego Wci duszy mojej oznajmił Kozaka, nic przydać nie mogę opewnym czasie ujrzenia się z duszą i sercem moim, gdyż tu dotąd jeszczena wiadomość od jmp.wojewody krakowskiego, jeśli mię w Ukrainę zwojskiem wyprawić zechce, czy-li też na zimowe wojsko rozłożyćkonsystencje, oczekiwam, któremu, prócz tych, co w Związku byli,żadnych z żadnego województwa nie wiozę pieniędzy.Infanteria wobozie ledwo od głodu już nie zdycha.Pisałem do Króla JMci już odniedziel czterech, aby był p.podskarbi koronny na lenungi przysłał im dowojewództwa bełskiego asygnację; znać, że tym listem utarto coś i takzapomniano wszystkiego albo też cale dbać ni ocz nie chcą,wypchnąwszy mię.Wojsko, tak polskie jak cudzoziemskie, już sięwszystko do swoich ściągnęło obozów, czekając św.Marcina, jak kaniadeszczu.Ja tu stąd pojutrze najdalej ruszyć się ku obozowi muszę, skądoznajmię o sobie do Pielaskowic Wci sercu memu.Bardzo tu na mnie było ciężko i samemu się wybierać do obozu, i po Wćserce moje posyłać; dlatego nie będziesz Wć moja panno miała takiejwygody, jaka by należała, bo się tylko dwa cugi koni posyła: jeden dokarety, a drugi z pokojowym wozem.Pod kuchnię i wóz pod rzeczykazałem nająć furmanów, bo nie było [skąd] tak naprędce wziąć więcejcugów.Zliwowskiego przy Zaleskim posyłam umyślnie, aby sobie naoczy mówił z p.Rożnowskim strony karecianych poduszek.Zaleski wziąłna drogę pieniędzy 532.Wci, moja panno, wiem, że dawno zostawionychjuż nie miało stawać pieniędzy; za czym, co potrzeba będzie, racz Wćmoja duszo wziąć albo u p.łowczego, albo u kogo wola Wci, a zapierwszą zaraz oddać i odesłać się każe okazją.Powołowszczyzna wstarostwie kałuskim już wybrana.Zjeżdżał tam zaś podstarości stryjski, zktórego listu zrozumiesz Wć wszystko; ale widzę, że to tam tego bardzo o39 male.Wszystkie te bydło popiętnowane przy zamku zostawać będziekałuskim do szczęśliwego Wci, moje serce, przyjazdu i dalszej woli.Pisano mi też ze Lwowa, że p.Karwowski powrócił z Warszawy zprzywilejem na skarbnictwo lwowskie.I toć przecię piękna! Kiedy mięoni o to prosili we Lwowie, jam im odpowiedział, żem się już za kiminszym angażował; a oni to teraz beze mnie otrzymali i na pośmiewiskoze mnie chwalić się będą, że nade mnie większy u dworu doznali fawor.Zaprawdę, piękny mi naprawią kredyt i co żywo będzie się teraz słusznądo mnie garnąć okazją! Bodaj było sto razy umrzeć, niżeli kiedy takiejdoczekać niewdzięczności! Ja szalony człowiek, że o takie brednieproszę, a zawsze mię to potyka, co i teraz.To pisząc, przyniesiono mi listy z poczty lwowskiej, które mię bardziejzafrasowały i większej, jeśli już można mieć większą, nabawiłymelankolii, ponieważ miasto poprawy, coraz większą Wć moje serce wzdrowiu swoim uznawasz ujmę.Bodaj się była nie śniła ta nieszczęsnaWarszawa z swymi tak nieumiejętnymi doktorami, którzy oraz obojga naspozbawią zdrowia! Mleko to, które dawać chcą, zawadzić nie może, ale tomogą odprawić, dawszy tylko preskrypcję, jako Wć moja duszo tegozażywać masz.Dziwno mi bardzo, że się p.Korad głupkiem uczynił, i niewiem, z jakiej by to przyczyny, kiedy był tego rozumienia, żem ja na sejmmiał przyjechać, wiedząc to dobrze, żem był do obozu ordynowany; awedług natury i filozofów, jakim się on mieni, wie to dobrze, że jednociało oraz na dwóch miejscach być nie może.I już mi się też dobrze te takczęste do Warszawy znać dały przejażdżki, z której nigdy nie wywiozę,tylko tysiąc zawsze na sercu żalów, milion przydatku kłopotów, a mieszeki szkatułę próżne.To są te moje warszawskiej rezydencji korzyści idelicje!Na spisanie inwentarza do Jarosławszczyzny jużem wyprawił; tylko żetrzeba na ten kontrakt podpisu Wci serca mego, a potem do grodu obojgunam stanąć, co się stać miało od zgody we czterech niedzielach.Nie wiemtedy, jako to teraz do tego przyjdzie, kiedyśmy nie w kupie.Piszesz Wćmoje serce, że la mouche tęskni sans son galant i że się o nim dwa razyśniło najśliczniejszej Jutrzence.Ja zaś oznajmuję, że le galant de lamouche obumarł cale, jako i jego pan, i cokolwiek się działo między nimikiedy, zda się, że to coś tylko przez sen.Tak go, tak ta wniwecz obróciłaabsence.Strasznać to przecię rzecz: rok dopiero, jakośmy się pożenili, aoraz po ćwierci roku nie widamy się z sobą! O zdrowiu i zabawach moichustnie opowie Wci mojej duszy Zaleski.-Mnie już tak często bolewa głowa, o czym więc powie M.Chevalier, żeprawie jednej godziny nie mam folgi.Je ne soupe quasi jamais: je ne dorsque deux ou trois heures tout au plus.To takie moje delicje, takie40 ukontentowanie, którychem avec tant de peine, d'ennui et d'impatienceprzez dziesięć lat oczekiwał, obiecując sobie, że jeśli mi P.Bóg doszczęśliwego, którym sobie proponował, da dopłynąć portu, żem wszczęściu et en repos, sans se separer jamais, ostatek mego miał kończyćwieku z najśliczniejszą Astreą.-W %7łółkwi, 5 V [l667] [ Pobierz całość w formacie PDF ] |
Archiwum
|