Czosnowska Bogusława Ostatni gong

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Jak mo�na umawia� si�w obcym kraju na tak odleg"y i dok"adny termin, bior�c pod uwag� fakt,�e jedzie si� samochodem i tyle rzeczy mo�e si� po drodze wydarzy�! By-"am jednak pewna swego.Skoro si� zobowi�za"am, to terminu dotrzy-mam.- 107 -Zapakowali�my namiot, jedzenie, dolary z konta i jazda.Mieli�my kil-ka dni wyprzedzenia.Mogli�my spokojnie si� zatrzyma� u naszych przy-jació" w Bremie, a potem ruszy� dalej, do Holandii, do Bloemendaalu miejscowo�ci, gdzie mieszkaj� nasi korespondencyjni przyjaciele.Ju� Amsterdam, pi�tna�cie kilometrów dalej mijamy Harlem, a st�djeszcze tylko pi�� kilometrów do Bloemendaalu.Chcieli�my by� na miej-scu troszeczk� wcze�niej, aby znale�� adres, a potem zjawi� si� punktu-alnie o siedemnastej u tych w"a�ciwie obcych, ale jak�e serdecznie zapra-szaj�cych nas do siebie, ludzi.Trudno opowiedzie� jaka jest Holandia.Po prostu trzeba tam pojecha�i zobaczy� samemu t� jedyn� w swoim rodzaju architektur� budownic-twa mieszkalnego.Bo domy tam to istne cacuszka! Ka�dy inny, za to cz�-sto kryty trzcin�, która jest tu bardzo modna, ale i bardzo droga (bywazreszt�, �e importowana z Polski).Holendrzy nie odgradzaj� si� od �wia-ta i ludzi.Ogrody zazwyczaj nie maj� bram wjazdowych, w oknach rzad-ko wisz� firanki, a je�li ju�, to tak upi�te, �e �mia"o mo�na zajrze� doprze�licznego wn�trza, w którym pyszni� si� pi�kne starocie, kominek,w k�cie le�akuj� butelki z winem, wsz�dzie stoj� kwiaty, a na ka�dymkroku wida� obrzydliw� wr�cz czysto��, której my, w kraju, niestety, nieznamy.Ale po co teraz o tym my�le�? Porównania s� bezcelowe, jakiwi�c sens denerwowa� si� w czasie podró�y urlopowej.Holandia kojarzymi si� z gustown� przewi�zana wst��k� ze �liczn� kokard� wy"o�on�at"asem bombonier�, w której le�� kokietuj�ce, owini�te w kolorowe pa-pierki, smaczne czekoladki.Tak, ale odbieg"am od tematu, a tu ju� Bloemendaal.To ekskluzywnamiejscowo��, wida�, �e mieszkaj� w niej ludzie zamo�ni.Teren woko"omiasteczka jest nawet troszeczk� górzysty, cho� to du�e s"owo, zwa�yw-szy �e chodzi przecie� Holandi�.Odnale�li�my adres i wolniutko jechali�my wzd"u� ogrodzenia.Ale�mi si� zrobi"o gor�co! Naszym oczom ukaza" si� stoj�cy w parku wielki,pi�kny dom kryty trzcin�.By"am potwornie zdenerwowana, bo ju� wy-obra�a"am sobie rewan� w Polsce, gdzie mogli�my przyj�� naszych go�ciw malutkim mieszkanku, przy trudno�ciach zaopatrzeniowych i innychk"opotach.Mieli�my jeszcze kilkana�cie minut, wi�c postanowili�my przeczeka�gdzie� w pobli�u, aby punktualnie o siedemnastej zjawi� si� u pa�stwaBodewes.Ogarn�"a mnie ogromna trema, i jak powiedzia"am m��owi zagranie w tej chwili równocze�nie Otella i Hamleta by"oby dla mniedrobnostk� wobec faktu, �e trzeba w ko�cu wjecha� do tego pi�knegoparku i stan�� przed tym wielkim domem.Doczekali�my nieszcz�snejgodziny siedemnastej, przeczesali�my w"osy i ruszyli�my w królestwo lu-dzi, do których tak jako� nas ci�gn�"o.- 108 -Podjechali�my pod dom.Pusto.Zupe"na cisza.Przed domem powita-"y nas tylko bia"e, ogrodowe meble, w których rozgo�ci"y si� oran�owepoduchy, a poniewa� �wieci"o s"o�ce rzadkie zjawisko w Holandii nadmeblami napuszy" si� bia"y, wielki parasol, jak gdyby sta" na stra�ywszystkiego co tutejsze.Troch� si� zaniepokoi"am nieobecno�ci� gospo-darzy.Mo�e nasza depesza nie dosz"a?Po drodze zastanawiali�my si�, jak w"a�ciwie wygl�daj� ludzie, do któ-rych jedziemy? Hermana przypomina"am sobie jak przez mg"�, a jego �o-n� widzia"am przecie� zaledwie przez chwil�.Kiedy tak stali�my troch� zdezorientowani, nagle rozleg" si� krzyk po-witania i z parku wybieg" Herman, a za nim jego �ona Antoinette.Wita-li�my si� jak najbli�si sobie ludzie, którzy bardzo si� za sob� st�sknili.Mieli�my wra�enie, �e spotkali�my si� po d"ugim rozstaniu z osobamibardzo drogimi naszym sercom.Usiedli�my na oran�owych poduchach.Herman z dum� opowiada",jak ogromnie jest szcz��liwy, bo w"a�nie zd��y" przeczyta� histori� Pol-ski. O, Bo�e pomy�la"am a ja nie! Mo�e by� skandaliczna kompro-mitacja! .Historia nigdy nie by"a moj� najmocniejsz� stron�, ale naszcz��cie by" ze mn� Zdzis"aw, dla którego to wr�cz hobby.Nagle Herman, wskazuj�c na latarni� góruj�c� nad �ywop"otem przywje�dzie, zapyta": Czy "adnie was przywitali�my? Odruchowo spojrza-"am w tamtym kierunku.Teraz dopiero zobaczy"am, �e na latarni powie-wa"a ma"a, bia"o-czerwona flaga.O ma"o nie rozp"aka"am si� ze wzru-szenia.Zrobiona z folii, powiewa"a podczas ca"ego naszego pobytu, a po-tem zabrali�my j� ze sob� i do dzi� przechowujemy jak drog� pami�tk�.Dowiedzieli�my si� wreszcie, kim byli nasi gospodarze.On nied"ugoko�czy" siedemdziesi�t lat, ona sze��dziesi�t dwa.Herman by" w"a�ci-cielem firmy po�rednicz�cej w imporcie zagranicznych kolekcji modydamskiej w Amsterdamie.Powoli przekazywa" ju� swój salon córce Ma-rielle, a jeden z jego synów tak�e pracowa" w tej bran�y, tyle, �e w Bruk-seli.Herman wysoki, �wietnie ubrany, chocia� w"a�ciwie zupe"nie niedba-j�cy o to m��czyzna, emanuj�cy czaruj�c� niedba"� elegancj� albo jakkto woli eleganck� niedba"o�ci�.Przystojny, niewygl�daj�cy na swojelata, pe"en �ycia i ogromnie go ciekawy, u�miechni�ty, o bardzo mimicz-nej twarzy, z której bardzo "atwo wyczyta� wszystko.Antoinette by"a nisk�, raczej szczup"�, ju� niestety siwiej�c�, ale jak-�e m"odzie�cz� blondynk� o oczach niebieskich jak niezapominajki, pa-trz�cych na Hermana z tak� wierno�ci� i oddaniem, �e z ogromn� przy-jemno�ci� �ledzi"am te jej spojrzenia.Mia"a niesamowity �miech, jakie-go nigdy nie s"ysza"am u �adnej kobiety, a przy tym tak zara�liwy, �etrudno by"o nie �mia� si� z ni� razem.- 109 -Wiele mieli�my sobie do powiedzenia przy popo"udniowej holender-skiej kawie.A� trudno uwierzy�, i� w"a�ciwie rozmawiali�my po razpierwszy.Herman w"ada" kilkoma j�zykami, ja i Antoinette tak�e, ale zewzgl�du na mojego m��a naszym wspólnym j�zykiem sta" si� niemiec-ki.Czego mog"a dotyczy� rozmowa? Naturalnie Polski.Holendrzyz ogromnym szacunkiem mówili o Polakach.Ci�gle pami�taj�, �e nasirodacy walczyli tak�e o ich wolno��.Podobno zdarza"y si� nawet wypad-ki spoliczkowania tego, kto w obecno�ci Holendra wyrazi" si� niepo-chlebnie o Polakach.Jestem dumna, �e tak dobrze tu si� o nas mówi.Wiadomo, �e ró�nie wypadamy w oczach cudzoziemców.Wreszcie po d"ugiej rozmowie przysz"a pora na rozpakowanie ba-ga�u.Nic nie wysz"o z rozstawiania namiotu, bo gospodarze oddali donaszej dyspozycji bia"� sypialni� z oddzieln� "azienk� i balkonem.Jesz-cze tylko wr�czyli�my podarki dla nich i pobyt u tych cudownych ludzi,którzy sprawili, �e prze�yli�my pi�kn� bajk�, rozpocz�" si� na dobre.Go�cili�my u Hermana i Antoinette przez dwa tygodnie.Razem z ni-mi zwiedzili�my w tym czasie Holandi�.Nasi przyjaciele wymy�lali co-raz to inn� ciekaw� wycieczk�, nie pozwalaj�c nam wyda� ani guldena.Zdarza"o si� jednak, �e w ogóle nie ruszali�my si� z domu.Gospodarzy-"y�my wtedy z Antoinette w kuchni, a Herman ze Zdzis"awem urz�dza-li gara� lub zaj�ci byli czym� w ogrodzie.A wieczorami siadywali�my so-bie w wielkim pokoju pe"nym antyków i rozmaitych staroci przy hisz-pa�skim sherry i holenderskim serze, wpatruj�c si� w ta�cz�ce w ko-minku p"omyki [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Archiwum