Cussler Clive, Perry Thomas Przygoda Fargo 05 Piaty kodeks Majow

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Kto mi pomoże?ROZDZIAA 27Santa Maria de los MontanasJa pomogę wykopać groby.Inny mężczyzna wystąpił naprzód idołączył do pierwszego nazewnątrz kręgu.Kilku innych poprostu podniosło w górę ręce izasiliło ekipę grabarzy.Mechanik Pepe wszedł w tłum. Pamiętajcie, że nie mamypowodu zadawać tym ludziomcierpienia.Niech ktoś strzeli im wgłowy z karabinu.To szybkaśmierć. Wolelibyśmy wiedzieć przemówił głośno Sam dlaczegow ogóle chcecie zrobić namkrzywdę. A do Remi szepnął: Pomóż mi językowo. Jesteśmy u was drugi raz zawołała. Nie ukrywamy przednikim, co tu robimy.Wczorajpowiedzieliśmy ojcu Gomezowi, coplanujemy na dziś.Mamy jaknajbardziej pokojowe zamiary.Se�or Alvarez, właścicielrestauracji, zabrał głos. Przykro mi, że musicieumrzeć.Nikt tutaj nie czuje do wasnienawiści, ale.znalezliście tomiejsce.Jest dla nas święte.Niejesteśmy bogaci, ale mamy bogatąprzeszłość.Nasze miasteczkozałożono jako część tego kompleksuprawie dwa tysiące lat temu.Byłoschronieniem dla ludzi z miastatrzydzieści kilometrów na wschód,których pokonano w wojnie.Tenpłaskowyż jest jednym z najwyżejpołożonych terenów w AltaVerapaz.Król i garstka jegoocalałych, wiernych poddanychprzybyli tutaj i podjęli walkę.Setkilat pózniej znów wybuchła wojna, apo niej następna.Ilekroć króltamtego miasta przegrywał, on ijego ludzie wycofywali się w tomiejsce i stawiali opór.Spoczywają tu szczątki pięciuwielkich władców.Kiedyhiszpańscy żołnierze zjawili siępierwszy raz, król przygotował tomiejsce po raz ostatni.PokonywaliHiszpanów raz za razem, więc niemusieli tu przebywać.Zamiast tegopogodzili się z księżmi.Wieżęobserwacyjną na wzgórzu zburzonoi zastąpiono kościołem.Nikt znaszego miasteczka nigdy niezdradził jego tajemnic. To miejsce nie może byćwiecznie tajemnicą odparł Sam. Jest zaznaczone na mapie wkodeksie Majów, któryznalezliśmy na zboczu wulkanuw Meksyku.Pokazują je zdjęciasatelitarne i zostało zauważoneprzez naukowców. Nie możemy wam pozwolićna wykopanie naszych przodków ikradzież ich rzeczy powiedziałase�ora Ve lasąuez. Jesteściejak Kolumb i Hiszpanie.Uważacie,że skoro wiecie o nich, to są wasze. Nie potrzebujemypozwolenia na zbadanie tegowyjątkowego miejsca odrzekłaRemi. Jeśli nie chcieliście,żebyśmy się tu wspięli, mogliścienas uprzedzić, kiedy byliśmy u ojcaGomeza.Myśleliśmy, żeodkrywamy coś,0 czym nikt nie wie.Mieszkańcy miasteczkawybuchnęli szyderczym śmiechem ipopatrzyli na siebie z ponurymrozbawieniem.Jeden z mężczyznprzemówił gniewnie. Widzicie groby na jakimśzdjęciu satelitarnym1 uważacie, że rozkopanieich jest w porządku? Chyba nigdynie przyszło wam do głowy, żewiemy cokolwiek o miejscach,gdzie zawsze żyliśmy.To nasiprzodkowie zbudowali te grobowcei zamienili płaskowyż w twierdzę.Przychodzimy tu wszyscy oddzieciństwa.Myślicie, że niewidzimy murów i kurhanówgrobowych? Myślicie, że skoro niewykopujemy naszych przodków inie sprzedajemy ich skarbów, tomusimy być ignorantami? Odwrócił się od Sama i Remi iwziął karabin od jednego zmężczyzn.Szczęknął zamkiem, żebyzaładować nabój. Stop! Głos był donośny inapięty.Kiedy wszyscy sięobejrzeli, głowa ojca Gomezawyrosła nad krawędziąpłaskowyżu.Ksiądz dał ostatni krokze szlaku na górę.Sapał i ledwooddychał po długiej wspinaczcestromym zboczem.Podniósł ręce. Dość! Nie rób tego, Arturo.Odłóż karabin.Popełniłbyś zwykłemorderstwo.To nie ma żadnegosensu.Skarcony mężczyzna spuściłwzrok, potem otworzył zamekkarabinu i oddał brońwłaścicielowi.Ojcu Gomezowi wyraznieulżyło, ale jego mina wskazywała,iż wie, że to jeszcze nie koniec. Nie jesteś stąd, ojcze odezwał się mechanik Pepe. Niejesteś jednym z nas.Nic nie wiesz. Od czasów królów nie mamynic oprócz tego miejsca powiedział mężczyzna wyglądającyna krewnego se�ory Velasquez.Mury stoją tam, gdzie odważnimężczyzni i kobiety walczyli dośmierci.Wielcy przywódcy leżą wtych kurhanach.Nikomu nie wolnobezcześcić tego miejsca anizabierać niczego, co tu jestpogrzebane.Drugi król, któryprzyprowadził swój lud tu na górę,uszanował szczątki pierwszego, anastępny jego. Urwał i wskazałkurhan otwarty przez Sama i Remi. Tylko raz obcy dotarł do tegomiejsca.Leży tam teraz, choćminęło ponad sto lat i nikt żywy niewidział go aż do dziś.Wszyscywiedzą, że został zabity przezmieszkańców miasteczka motykamii toporami.Tajemnica pozostałabezpieczna. Nie, nie, nie! zaprotestował ojciec Gomez.Nie urodziłem się w Santa Maria,ale mieszkam tu dłużej niż wielumiejscowych i jestemodpowiedzialny za stan waszychdusz.Myślicie, że sprawcy tamtegozabójstwa sprzed stu lat nie cierpiąza swój czyn w piekle?Kilka osób utkwiło wzrok wziemi, niektórzy się przeżegnali.Paru mężczyzn splunęło. Przez wieki żyliśmy na łasceMadrytu i Gwatemali odparłmechanik Pepe. Podpisywaliśmyświstki papieru, żeby inni namirządzili i kontrolowali, co mamy, aoni nawet nas nie widzieli.I dalejjest tak samo.My tylko staramy sięchronić szczątki naszych przodkówprzed ludzmi z daleka, którzy mająwszystko.Ojciec Gomez nabrałpowietrza, żeby przemówić, aleSam go ubiegł. Moment, ojcze. Odwróciłsię do ludzi w kręgu. Moja żonai ja nie planowaliśmy niczego stądzabierać.Współpracujemy znaukowcami, których interesujetylko zdobycie większej wiedzy oMajach.Jesteśmy tu jedynie z tejprzyczyny.Inni ludzie też mająmapy z zaznaczonym tym miejscem.Jedną z tych osób jest SaraAllersby, właścicielka EstanciaGuerrero.Nawet jeśli naszabijecie, ona i jej ludzie znajdą tomiejsce.Wykopią wszystko izostawią taki widok. Odwróciłsię i wskazał głową rów.Ludzie się zaniepokoili; pełniwątpliwości, mruczeli między sobą.Niektórzy wydawali się jeszczebardziej rozzłoszczeni.Zaczęli sięsprzeczać.Nowy głos zabrzmiał napłaskowyżu: Se�or Fargo ma rację.Posłuchajcie go.Ludzie się obejrzeli i zobaczyli,doktora Huerta, okrążającegokurhan najbliżej początku szlaku [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Archiwum