Azazel (1988) Asimov Isaac

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.� Ależ wspaniałepowieści oznaczająnieśmiertelną sławę.Co mogąci dać te twoje idiotyczneslogany?� Całe mnóstwopieniędzy, George, orazogromną i własną firmę, wktórej będę zatrudniał wielumarnych pisarzy, utrzymującich przy życiu i trzymającrównocześnie mocno w garści.Czy Tołstoj miał kiedykolwiekcoś takiego? Albo del Rey?Nie wierzyłem własnym uszom.� Więc po tymwszystkim, co dla ciebiezrobiłem odmawiasz mi choćbycenta, tylko ze względu najedno słowo w naszejuroczystej umowie?� Dlaczego sam niespróbujesz pisać, George?Mówię to dlatego, iż nawet jasam nie spisałbym tej umowy wbardziej jednoznaczny iprzejrzysty sposób.Mojezasady nakazują midotrzymywać warunkówumowy, a ja jestem wszakczłowiekiem zasad.Postawiwszy w ten sposóbsprawę nie chciał ustąpić nawet owłos, a ja doszedłem doprzekonania, że podnoszenie terazsprawy jedenastu dolarów, jakiezapłaciłem za nasz ostatni wspólnylunch nie przyniesie niczegodobrego.Nie wspominając już oćwierćdolarowym napiwku.George podniósł się i wyszedł.Zrobił to z tak teatralną rozpaczą, żenie mogłem zmusić się dozaproponowania, aby zapłacił zaswoje drinki.Poprosiwszy orachunek zauważyłem, iż opiewał onna sumę dwudziestu dwóchdolarów.Podziwiając drobiazgowąarytmetykę George a w potrącaniusobie wydatków, poczułem sięprzymuszony do pozostawieniapółdolarowego napiwku.CZSTE PICIEZMIENIA %7łYCIE� Wyrzadzone przezalkohol zło - skonstatowałGeorge z ciężkim pijackimwestchnieniem - byłoby trudnedo oszacowania.� Nie wtedy, gdy byłbyśtrzezwy - odparłem.Spojrzeniejego niebieskich oczu spoczęłona mojej twarzy z wyrazemwyrzutu i obrażonejniewinności zarazem.� A kiedyż to nie byłemtrzezwy?� Od dnia, w którym sięurodziłeś - powiedziałem, leczuświadomiwszy sobie, żewyrządzam mu tymniesprawiedliwość, pośpieszniesprostowałem: - To znaczy odchwili, gdy odstawiono cię odpiersi.� Uważam to - oceniłGeorge - za jeden z przejawówtwojego mało subtelnegopoczucia humoru - i z uroczymroztargnieniem podniósł do ustmojego drinka, pociągnąłserdeczny łyk, a odstawiwszyszklaneczkę z powrotem nastół zamknął ją w stalowymuścisku palców.Postanowiłem pozostawić jątam, gdzie jest.OdbieranieGeorge owi drinka w dużym stopniuprzypominało próbę zabrania kościgłodnemu buldogowi.� Czyniąc tę uwagę -powiedział George - miałem namyśli pewną młodą kobietę,którą niegdyś - ale wyłączniejako dobrotliwy przyjaciel -bardzo się interesowałem.Nazywała się Isztar Mistik.� Cóż to za niezwykłeimię - zauważyłem,� Ale wyjątkowo dlaniej odpowiednie, jako że Isztarjest imieniem babilońskiejbogini miłości, a zaiste takąwłaśnie boginią była IsztarMistik - przynajmniejpotencjalnie.Isztar Mistik (powiedziałGeorge) była tym, co można bynazwać wspaniałym okazem kobiety,o ile ktoś miałby wrodzonąskłonność do posługiwania sięniedomówieniami.Jej twarz -klasycznie piękną, o doskonałychrysach - otaczała aureola złocistychwłosów, które były tak jedwabiste ibłyszczące, iż wydawały się tworzyćświetliste halo.Kształtów ciałanatomiast pozazdrościć jej mogłasama Afrodyta.Smukłe i zgrabne,stanowiło perfekcyjną i niepokojącąmieszankę jędrnych krągłości imiękkich wklęsłości.W swoim sprośnym umyślezastanawiasz się bez wątpienia, czyo jej urokach przekonałem sięniejako namacalnie, ale zapewniamcię, iż oszacowań takich jestem wstanie dokonać z daleka i już napierwszy rzut oka, co wynika z moichgeneralnych doświadczeń w tegotypu sprawach, a nie z żadnychbezpośrednich obserwacji tegoakurat przypadku.W pełni ubrana,prezentowałaby się o wiele lepiej odktórejkolwiek z modelek, jakieznalezć możesz na rozkładówkachmagazynów poświęconych podobnoartystycznemu spojrzeniu na tegotypu rzeczy.Wąska talia, góra i dół orównej bujności i o tak doskonałychproporcjach, iż nie widząc jej nigdybyś w to nie uwierzył; długie nogi,pełne gracji ramiona - jej każdy ruchwywoływał jedynie zachwyt.I chociaż mógłby znalezć sięktoś na tyle prostacki, by nieoczekiwać już po takiej fizycznejperfekcji niczego więcej, to jednakIsztar posiadała także bystry ichłonny umysł, który pozwolił jejukończyć studia na uniwersytecieColumbia z magna cum laude -chociaż ktoś mógłby słusznieprzypuszczać, iż przeciętny profesoruniwersytecki stawiając stopnieIsztar mógłby czuć się zmuszony wsytuacji wątpliwej odpowiedziprzechylić szalę na jej korzyść.Ponieważ ty także jesteśprofesorem, drogi przyjacielu (amówię to bez zamiaru urażeniatwoich uczuć), stąd moja ogólnaopinia o profesorach jest raczejmizerna.Po takim opisie ktoś mógłbytakże przypuszczać, że Isztar danejest przebierać i wybierać wmężczyznach, w dodatku czyniąc tocodziennie od nowa.Czasamiprzemykało mi nawet przez głowę,że gdyby wybrała mnie, tospróbowałbym podjąć takiewezwanie nawet pomimo mojegohonorowego stosunku do sprawczystego seksu, muszę jednakprzyznać, iż wahałem się okazywaćjej ten fakt dostatecznie wyraznie.Bo jeżeli Isztar miała jakąśniewielką skazę, to chyba tylko tę,że była raczej grozną osobą [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Archiwum