Berent Wacław Żywe kamienie

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Na po�y ockni�temu mnichowi wypatrzy�a smuga ksi�ycowa u stóp tych postaci - dwóchrycerzy jak dwie mary pod okiem miesi�ca bledsze �yciem od onych pa� w kamieniu.Roz-mroczy�y si� i cienie po bokach miesi�cznej smugi, ukazuj�c jakieS gromady Spi�cego naschodach ludu.Acedi� to tkni�te, grodu smutniki, w poodpustowej nocy Sni�y tak mo�e uprogów koScio�a swój sen o wyzwoleniu.Chy�kiem a czujnie wychyla si� zza w�g�a ulicy pstra wataha ryba�tów i �aków w�drownych,ka�dy z toporem, czekanem, wid�ami lub k�onic� w ku�aku.Niejeden rami� swe, strzaskanegdzieS ko�o �okcia, za r�kaw przy garSci podtrzymuje z�bami.Krwi� ocieka ta i owa g�owa,a wszystkie dymi� jeszcze �arem uniesienia.Na placu a� zakrzep�ym w srebrzystej o�mie, w mg�awej omartwicy zaSwiatów, stoi rumakamara dziwokszta�tna: ni to ko� siwy dwoistym siod�em okulbaczon, ni to �asica wyd�u�ono-Sci� cia�a swego Zst�puj� ku niemu rycerze, sp�ywaj� po Swietlistym kobiercu.Jednego pa-nowie dosiedli konia - w zaSwiadczenie przyjaxni: - jak chce przykazanie drugie graalowegoszukania.Sztywno trzymaj� si� w kulbakach, pr꿹 nogi w strzemionach ku ko�skiej a� szyi,w gór� wznosz� koncerze.I jednym ruchem szyj obu obzieraj� si� za wagantami.Nie s�ycha� wcale kopyt t�tentu ani kroków ludzi.Bo takiej ciszy uroki s�cz� si� z naSwietlonej wn�ki koScio�a, k�dy w blasku miesi�cznymuwysmuklaj� si� jeszcze bardziej �ywe kamienie pa� Swi�tych.Bo taka ponuroS� milczeniaczerni si� pogro�� wie�yc obu.Bo takie zas�uchanie, zapatrzenie jest w tym smoczym kad�u-bie i dziobie kruczyska, które wychyn�o si� ca�e nad wr�b okapu poziera�, jak oto ci�gniew Swiaty wagantów plemi� b�karcie za b��dnymi ojcami wszelkiego - po wieki - tu�actwadusz.Nieodparta si�a podejmuje mnicha z kl�czek i wlecze musem po zaczarowanej k�adce ksi�y-cowej smugi.Lecz u w�g�a koScio�a, tu� na zakr�cie, groza p�ta mu nagle kroki.W poprzek drogi le�y wagant powalony, g�owa m�odego nurza si� policzkiem w ohydnej bia-�o-krwawej mazi i Swieci nad czo�em czerwieni� kaptura w dzwonkach; szeroko rozrzuci�ysi� na brukach ramiona martwe, Sciskaj�c jeszcze w d�oniach smyczek i g�Sle igrca.Szmatk�przyplusn�� do ziemi cz�ek zabity, tylko bose stopy i �ydki waganta wysztywniaj� si� trupio91spod oponki.A w o�mie ksi�ycowego tumanu widz� si� te nogi chwilami niczym racie ko-smate.W poSwiacie srebrzystej, pod omglon� xrenic� zaSwiatów, która kszta�t ka�dy w niewidy od-mienia zda si� ze postaci� Panka, g�d�ca i joculatora pad�a tu pod obuchem na bruki igrasama - wagantów bojownica ze Swiata smutkiem! Mnicha tymczasem ju� w dal odnios�o zatamtymi, którzy wychodz� z grodu.W g��bi ulicy - widzi - le�y pokotem stra� pokonana.Niczym wy�om w murze stoi na Scie�aj po nocy otwarta brama grodzka; most spuszczony.Bieleje za nim wolny goSciniec Swiata.Mi�dzy stra�nikami, wysztywnionymi i po skonie,le�� w k��bkach cia�a �aków jakby porozrzucane tu rogiem szalej�cego byka.Acz nie�ywy,przysiad� jakby po murem si�acz okrutnie gruby; w piersi jego, pod giez�em otwartej, tkwi�toporzyska czekanów, dziryty i be�ty, miotane jak w tarcz igrzyskow�.pod nogi po�o�y� musi� linochód, zasiekany ca�kiem, w swej blaszkowej �usce rycerza na linie.W�ócznia z �erdzijego popisów, strzaskana w drzazgi i wióry, u�omkiem drewna zosta�a w ku�aku upartym.Nad nimi trzyma si� jeszcze na nogach p�atnerz z pot�nym dyszlem w garSciach; nim topewnie rozbi� i wywali� bram� grodzk�.Tymczasem broda jego nabija si� okrzepami posokis�cz�cej si� z jakiejS rany na g�owie, której nie czuje jeszcze wcale.�aki ci�gn� go za far-tuch, by poSpiesza� z gromad�.Odmachuje si� im niecierpliwie, by czym pr�dzej sami wyno-sili si� z grodu.Jako� roi� si� ju� na goSci�cu wszystek lud w�drowny, jaki tej nocy wysypa� si� by�o z bramymiasta.Niejeden na zboczu drogi si� zamitr�y� motaj�c w chusty rann� g�ow� lub rami�,zanim lekarz nieco dalej od grodu nie opatrzy ich jak trzeba.Od barwistoSci szat ryba�to-wych a� si� mieni goSciniec ca�y.Bokami zasi�, chy�kiem - miedz� a Scie�yn� - doganiaj�wagantów �aczki grodzkie, które tej nocy porwa�y si� by�o w Swiaty - vitam explorare!.pro-bare omnia!.JakbyS �opot skrzyde� s�ysza�, pod��aj�cych za kluczem: tyle w tych postaciachby�o ci�gu w�drownego ptactwa, tyle woli tu�aczej.Wyruszy� i franciszkanin z wagantami na w�drowanie swoje - za morze, ku Ziemi Rwi�tej.Nie z dobrawoli pielgrzymi mnich i nie za pobo�nych mySli przewodem, bo go i Ziemia Rwi�-ta nie Kalwari� ju� n�ci, a pysznymi kolory - na sycenie oczu, na spysznienie d�oni.Otowiod� go pod ramiona i wlok� w miesi�czne tonie, ni te topielice w wod�, one dwie poga�-skie boginie tu�actwa, a panie Swiata kolorów: Singunt, w�drownica goSci�ców i jej towarzy-sza, Saga, wiele wiedz�ca opowiadaczka!.Kr�tym w�em pnie si� a wybiela na podgórzu droga daleka i urywa na szczycie w ��ku mi�-dzy borami.Zastawia te wrota leSne wielka tarcza ksi�yca.Widmowo pomykaj� si� ku niejna ostatnim ju� skr�cie drogi obaj b��dni rycerze na jednym koniu; p�on� koncerze wzniesio-ne.Nie zatrzymuje si� to widmo na prze��czy - a sunie wprost w bani� ognist�.Tak wpada w ogie�, powiadaj�, ptak Feniks w polocie przeobra�e�.Rych�o patrze�, a tarcza miesi�czna podejmie si� z nimi wy�ej - mi�dzy gwiazdy.Tak igrce i �aki, za przewodem rycerzy b��dnych, wyruszyli na szukanie Graala.92CZ�R� CZWARTA* * *Wyprzedzi� lekarz na koniu gromad� ca��.Na oklep jedzie - w pop�ochu chwili nie zd��y�osiod�a� szkapy, ledwie te wory zió� i kamieni narzuci� mu zdo�a� na szyj�.Kiwa si� nad tymiwory ko�pak i broda starego [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Archiwum