|
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Jeden komputer do tak skomplikowanychobliczeń raczej nie wystarczy, więc program oferuje rów-nież obliczeniową pracę w sieci.Janet Parkę podsumo-wała to narzędzie pełnymi zachwytu słowami: Możliwo-ści Ultra Fractala są tak radykalnie innowacyjne, że od cza-su premiery programu dogłębnie przedefiniowały one poję-cie sztuki fraktalnej."Cena tego programu nie jest wygórowana nawet jak napolską kieszeń, wynosi tylko 59$.Dostępna jest równieżwersja Shareware, nie umożliwia ona jednak renderowaniafraktali w dużej rozdzielczości, co wyklucza ich druk w wy-sokiej jakości poza tym jest w pełni funkcjonalna.Na ra-zie istnieje tylko wersja programu dla Windows, użytkow-nicy innych systemów operacyjnych mogą uruchomić Ul-tra Fractal'a na odpowiednich emulatorach (Virtual PC, WI-N, VMware).Na koniec, chcąc znalezć chociażby jedno sensow-ne uzasadnienie dla tego fraktalnego szaleństwa, chciał-bym przytoczyć słowa profesora Jacka Kudrewicza, auto-ra książki Fraktale i chaos": Do czego służą fraktale i dlaczego tak dużo ludzi naświecie zajmuje się tym tematem? Przypuszczalnie naj-ważniejszym powodem jest to, że fraktale są bardzo ład-ne i sprawiają wiele radości tym, którzy je odkrywają i tym,którzy je oglądają."Tym samym pragnę zachęcić wszystkich Czytelnikówdo samodzielnych prób i zabaw z fraktalami.Tylko uwaga!Fraktale wciągają, a ich głębia jest nieskończona.OKONKURSStwórz grafikę w demo programu Ultra Fractal 3,przyślij ją na adres redakcji: psd@software.com.pl dodnia 10.lipca, a możesz wygrać pełną wersję progra-mu Ultra Fractal 3. Pierwszy krok ku nieskończonościULTRA FRACTALJarosław WiernyTworzenie grafik w programie Ultra Fractal opiera się na zupełnie in-nej zasadzie niż w przypadku większości programów graficznych doobróbki map bitowych.Chociaż fraktal wyświetlany jest jak bitmapa,to jednak ma on więcej wspólnego z grafiką wektorową ponieważjest określany przez równania matematyczne.W Ultra Fractalu nieposługujemy się pędzlem z przypisanymi różnymi parametrami, lecznarzędziami, które definiują funkcje odpowiedzialne za strukturę i ko-lorystykę fraktala oraz sposób wypełniania jego wnętrza i otoczenia.Podczas pracy w Ultra Fractalu należy, w jeszcze większym stopniu,kierować się podstawową dla wszystkich programów graficznych za-sadą: nieustannie eksperymentuj i obserwuj wyniki swoich posunięć.Tylko w ten sposób można opanować i zrozumieć jego ideę.Przedrozpoczęciem zabawy nie zapomnijmy także zainstalować pełnegopakietu publicznych formuł (dostępne na stronie producentawww.ultrafractal.com i naszej płycie CD).Zwykle fraktalne obrazy składają się z kilkunastu warstw, z którychkażda używa różnych palet, jednak w niniejszym tutorialu stworzy-my całkiem interesującą formę już przy trzech warstwach i jednej pa-lecie. EFEKTYObszar roboczy programu podzielony jest na trzy części:I.Część górną, gdzie znajdują się rozwijane menu oraz zestaw ikonnajbardziej przydatnych narzędzi.>.Część prawą, podzieloną na poszczególne bloki, z których każdyzawiera dodatkowo kilka zakładek.5.Część środkową, w której znajduje się okno (lub okna) z podglą-dem na fraktal, nad którym aktualnie prowadzimy pracę.Typ fraktalaDomyślnym typem fraktala, jaki otwiera się po uruchomieniu aplika-cji jest klasyczny żuk Mandelbrota, zmieniamy go na inny typ tzw.zbiór Julii.W tym celu z bloku Layer Properłies wybieramy zakładkęFormuła, a następnie charakterystyczną ikonkę z pomarańczowymfolderem i niebieskim szkłem powiększającym Browse.lub posłu-gujemy się skrótem klawiszowym [Ctrl]+[Alt]+[Enter].Kolejno z okna dialogowego Select Fractal Formuła wybieramy ze-staw Standard.ufm>Julia.Zatwierdzamy przyciskiem [Open].Wybór parametrówTeraz zmienimy parametry zbioru Julii.W bloku Layer Propertiesw zakładce Formuła znajdują się pola Julia seed (Re) oraz Juliaseed (Im), podajemy im odpowiednio nowe wartości: 0.5375 oraz 0.225.Zauważmy, że obraz fraktala zmienił się.Wartości parametrówzbioru Julii, można modyfikować także z poziomu żuka Mandelbrota,ponieważ te dwa fraktale są ze sobą matematycznie powiązane, aledla czytelności niniejszego tutoriala nie będziemy teraz rozwijać te-go zagadnienia.AlgorytmW kroku tym zajmijmy się algorytmem, który określa sposób wypeł-niania otoczenia fraktala.W bloku Layer Properties aktywujemy za-kładkę Outisde, a następnie ikonkę Browse.[Ctrl]+[Alt]+[Enter].W oknie dialogowym Select Outside Coloring Algorithm wybiera-my folder, w którym zainstalowaliśmy formuły publiczne (dostępnena stronie producenta lub naszej płycie CD), następnie zestaw for-muł dan.ucl i spośród nich formułę Waves.Zatwierdzamy przyci-skiem [Open].Jak widzimy formuła ta posiada wiele dodatkowych opcji i parame-trów, które można dowolnie modyfikować.Na potrzeby tego tutorialazmieniamy tylko jedną opcję Wave function: Func ofFunc.PowiększenieKolejno powiększamy fragment obrazu.Można to zrobić zaznaczająckursorem interesujący nas obszar, a następnie klikając dwukrotnie nanim lewym przyciskiem myszy.S1oPowyższej czynności dokonamy jednak poprzez bezpośrednie okre-diślenie odpowiednich parametrów (nadamy im wartości liczbowe) T3ze względu na fakt, że zależy nam na precyzji.W bloku Layer Properties wybieramy zakładkę Location, sąw niej określone kolejno: współrzędne środka wyświetlanego obra-zu (Center (Re) i Center (Im)), współczynnik powiększenia struktury(Magnification), kąt obrotu (Rotation Angle), współczynnik rozciągnię-cia (Stretch (X/Y)) oraz kąt nachylenia (SkewAngle).Powyższym pa-rametrom nadajemy następujące wartości:czerwiec/lipiec 200444 Ol2Center (Re) = 0.384147027675, Center (Im) = 0.9914445892015,Magnification = 14.187192, Rotation Angle = -48.2784, Stretch(X/Y) = I.Skew Angle = 0Zauważmy, że razem z wprowadzonymi modyfikacjami zmianie ule-gły również współrzędne narożników obrazka.Ostatecznie powinni-śmy uzyskać efekt taki jak na rysunku.Nadanie koloruPrzystępujemy do zmiany palety kolorów [ Pobierz całość w formacie PDF ] |