Katarzyna Grochola Upowaznienie do szczescia (2)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Tak, tak, oczywiście, Beatko, zawsze do twojej dyspozycji& Nie, nie zapomniałam, alewiesz, jak jest.Zawsze służę ci pomocą.Tak, podaj numer. Anka nie sięga po długopis.Powtarza głośno: Pięć, zero, cztery, kreska, dwa, jeden, dwa, kreska, sześćset siedemdziesiątosiem, dwadzieścia dwa, kreska, łamane przez sto dziewięćdziesiąt pięć.OK.Znajdę i natych-miast oddzwonię.Pa, kochanie, teraz nie mogę rozmawiać.Odkłada słuchawkę i odwraca się do Janka. Ustalić? Co ustalić? Nie zapisałaś tego numeru?Dlaczego mężczyzni zawsze zmieniają temat? Co go to obchodzi? Czy w tej sprawie przy-szedł? Nie muszę.Nic ważnego.Co chcesz ustalić? Odwlekasz od dawna decyzję.Czas mija.Nie widzisz tego? Nie chcę się z tobą uma-wiać w knajpach.Ciepło, które pojawia się w okolicach brzucha, to jednak miłość.I jemu również na mniezależy myśli Anna on mnie rozumie i ja go nie chcę stracić.Widzi szare, uważne oczymężczyzny, który ją kocha, i mniej już ją drażni niebieski sweter, z którego ten mężczyznaprawie nie wychodzi.107 Dobrze.Przyjadę do ciebie wieczorem.Masz rację.Kocham cię. Jest pani Sekretarz tym razem interkom zadzwięczał głosem sekretarki wypranymz jakichkolwiek emocji, z ciepła także.Anna prawie wypycha Janka za drzwi. Sam widzisz, co tu się dzieje.Do jutra, kochany, tęskniłam za tobą.Zostanę na noc.Janek kręci głową. Nie wiem, co ja w tobie widzę! Ale ja wiem! Idz już, idz. Otwiera drzwi na oścież, staje na palcach, ale już nie pocałujemężczyzny.W drzwiach prawie zderza się z Sekretarz. Dzień dobry, pani Anno. Witam, serdecznie witam.Proszę siadać.Sekretarz ma na sobie nieśmiertelny kostium w takim samym kolorze jak zawsze: jaśniejszeprążki na ciemnym, prawie granatowym tle. Na przełomie lipca i sierpnia zaczyna się szkolenie dla dyrektorów działów.Wytypowanopanią.Trzy miesiące w Londynie.Co pani na to?Anna nie wierzy własnym uszom. Za półtora miesiąca na trzy miesiące? Tak.Sekretarz nie spuszcza z niej wzroku.Szkolenie w Londynie to już najwyższa szkoła jazdy. Jest pani bardzo dobra.Szkoda byłoby&Jeszcze chwila, a propozycja zostanie cofnięta.Umiejętność szybkiego podejmowania decy-zji to to, czego oczekuje szef. Jadę. Szefowej bardzo spodobał się pani projekt zabezpieczeń.Są wycieki na poziomie& Działu C.Wiem.Ale kody dostępu zostały już zmienione, a informacje, które wychodząode mnie, są przecież konsultowane. Ten projekt sprawdza się w użyciu.Oszczędności poczynione przez firmę dzięki paninowatorskiemu spojrzeniu sięgają& Sekretarz sięga do teczki i podaje Annie zestawienie.Anna zna to zestawienie, sama z ciekawości któregoś wieczoru policzyła.Ale cieszy ją, żegóra również zechciała to sprawdzić.Rzuca okiem na papier. Proszę! Może pani być dumna.To pani dziecko.Przed wyjazdem do Londynu ma panizamówione wizyty u Est�e Lauder, w salonie Givenchy, od trzeciego do dwunastego wyjazdz lektorem angielskiego do Złotopar, kolacja z szefową trzynastego w Zajezdzie Królewskim.No i najważniejsze& jeśli decyduje się pani na przedłużenie kontraktu&Jaki kolor oczu ma Sekretarz? Ja już jestem zdecydowana przerywa jej Anna. Oto kontrakt. Sekretarz podaje jej dwie kopie nowej umowy o pracę. Proszę spoj-rzeć na punkt D i F.108Anna szybko przerzuca stronę i uśmiecha się. Po powrocie z Londynu zostanie pani przeniesiona do działu M.Mieszkanie służbowew chronionym osiedlu firmy.Samochód& to już pani wybór.Podpisuje pani?Anna wiedziała, wiedziała, że cierpliwość i pracowitość w końcu zaowocują.Nie będzieośmiu pięter dziennie dodatkowo pokonywać.Zamieszka na pierwszym, w strzeżonym osiedlu,nareszcie.Wszystko będzie prostsze.Może nawet zdecyduje się na psa?Sekretarz podaje jej pióro.Anna nie musi się nawet cofać do biurka.Jej wzrok szybko prze-biega przez kolejne strony nowego kontraktu.Firma potrafi docenić swoich pracowników.Składa podpis.Wreszcie się doczekała! Sekretarz podaje jej rękę. Gratuluję, witam w zarządzie. Znika za drzwiami.Anna podchodzi do okna.Miasto z tej wysokości jest do ogarnięcia to jej miasto; oddychapełną piersią i cichutko mówi: Dokonałam tego, dokonałam!Kiedy Jagoda położyła paczkę z apteki na biurku, Anna wzruszyła ramionami.Teraz siedzii dziwi się własnym emocjom sprzed paru godzin.Nie czuje mdłości, ma nawet wrażenie, żewygląda dużo lepiej niż rano.Ale kiedy zapada zmierzch i zostaje sama Jagoda przed wyj-ściem zadała nieśmiertelne pytanie: Czy będę pani jeszcze potrzebna? , a Anna odprawiła jąruchem ręki paczka przyciąga ją.Anna wyłącza komputer i bierze test ciążowy do ręki.Kiedy wychodzi z łazienki, ma spokojną twarz.Siada na biurku i wertuje notes. Doktor Panowski? Jej głos jest obojętny. Dzień dobry, panie doktorze, ja z takimmałym kłopotem.Coś kiepsko się czuję& i test ciążowy jest dodatni.Ale ja wiem, że to nie-możliwe, zupełnie nieprawdopodobne, przecież biorę tabletki.No, już chyba piąty rok.Nie,spirala nie& Ostatni? Nie lubiła rozmawiać na tematy tak intymne przez telefon, ale doktorPanowski ją znał, wiedział, jak bardzo zajętą jest osobą.Otworzyła kalendarz i przewracaław nim kartki, dość nerwowo.Lepiej przez telefon odpowiadać na takie pytania, niż tracić cennyczas. Bo ja wiem? Ze sześć tygodni temu zdziwiła się. Tak, sześć tygodni temu ostatniraz współżyłam& Dobrze, czy badanie krwi mogę zrobić od razu u pana? Nie mogę czekać!Wyjeżdżam.Kłopoty hormonalne? Niech mnie pan nie straszy.Dobrze.Będę jutro.Miała nadzieję, że nikt nie zauważył, jak zle wygląda [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Archiwum