Przerwa Tetmajer Kazimierz Na skalnym Podhalu

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.z polepionymi od niej włosami, podrapany, z dziurami po cie-le, jakby go kto na bronie włóczył.Dobrze się namyślali, co zrobić,czy przystąpić, czy uciekać, tak ich strach zdjął.123Kazimierz Przerwa-Tetmajer- Nic, jino sie diaboł wściek - powiada Capek.- Abo się mocował z jakim duhem i zmóg go - powiada Tylka.- Ej l - mówi Tyrała z Kościelisk, bo on ta rad w takie rzeczy wie-rzył - ja wiem! Cy je pote nie ten, co grzyhyswoje, jako zywe mieso.na ramieniak nosił i zembami targał?- Abo cosi kogo pobiło? - mówi Capek- Abo wto wie, czy pote diaboł cłeka nie udusieł ka i haw nieprasnon? - powiada Tylka.- El - mówi Tyrała.- Ze coz by haw do rania ś nim po lesie jez-dził?! Cy ty myślis, ze to tak, jako w karcymie, kie sie dwa weznomwodzić za łby? Zły duk nie potrzebuje, jino cie tknonć! Durknie dotobie palce - toś juz hań!Ale stary Jędrzej Sieczka, mądry chłop, nie gwarzy nic, tylkopatrzy i siepnie się:- Co ta pleciecie figle! Fafrosy! Ja tego hłopa mam skądsi znać.Pockajcie no! Słonko prawie zaświeciło jasno, przipatrzem sie mu.Przyjdzie, patrzy, krzyknie:- E dyć to Dziki Juhas z Jurgowa! Widziałew go nie raz i nie dwa!Nie tak, ale musiał ogłupieć i nik haw tego montu nie narobieł, jacyon sam.Zdziurawieł se pieknie piersi, syje, gębe.rence na sękak.Taki je jak sito! Ale co sie mu stało? Ludzie na świecie!- Ale ze to beł hłop! - mówi Tyrała, bo się już dośmielili wszyscyza Sieczką ku niemu podejść.- Dziki Juhas? Luptowski? Ja go znał - powiada Tylka.- Ten, kiebycie beł do garzci dopad, tobyś był hnet w powietrzu zembami piętygonieł! Widziałek go na jarmaku w Lewocy.kie se konia na ramie-niak nosieł jak jarke.- Hej, spotkałew go i ja kielka razy - mówi Sieczka.- Raz se na śpaskoło młyńskie zahamował renkom w Saflarak.My prawie jehali z mia-sta.Młynarz leci - ki sie diabli zrobiło?! - jaze sie przezegnał, a ten trzi-mie i śmieje sie wereda.Co mi das? - pada - to ci puscem.Musiał mu daćdwa cwancygiery.jino ze to nie biedny cłek, ten Kamiński w Saflarak.124Na skalnym Podhalu- Ojce Siecka, słiście! - odzywa się Tylka.- Mnie sie widzi, ze onzywy jesce! Drga!Nachylił się Sieczka, a on właśnie, ten juhas, oczy otworzył i szep-ce: Hej, co mie zmogło? To dwoje: dziewka i las.I umarł.125Kazimierz Przerwa-TetmajerJAK JASIEK Z USTUPU, HANUSIA ODKR�L�W I MARTA UHERCZYK�WNAZ LIPTOWA ZPIEWALI W JEDNO SAO-NECZNE RANO KU SOBIEJasiek z Ustupu szedł z Ciemnych Smreczyn ku Zaworom.Z lasuon wychodził czarnego, gdzie taka głusza leżała, że aż bojno byłoposłuchać.Nic się tam nie odezwało, tylko dzik zaszuścił w mali-niakach, jeleń zbeczał gdzie przy wodzie krótkim, urywanym, gwał-townym bekiem albo cietrzew zafurczał w gałęziach.Na prawo odJaśkowej drogi huczała siklawa z Nizniego CiemnosmreczyńskiegoStawu w Piarżystej Dolinie.Tam kóz moc.Po Pośrednim Wierchu,po Cubrynie, po Liptowskich Murach chodzą kierdelami jak owce.Kozicki, kozicki, wtorędyz hadzajom?W Dolinie Piordzystej, tam one bywajom!- jest śpiewka.Sucha, od piorunu uwiędła, czerwona limba popod Zawory rośnie,tam idzie Jasiek z Ustupu, a śpiewa po wesołemu, ze zbójecka.Ale odzbójeckiego wesela do szubienicy zawsze nie precz.Co zbójnik krokukroczy, to ku niemu śmierć krokiem bliżej.Tak on śpiewał:Ej moja freirecko, nie załuj mi gemby,Ej bo mi juz śmierztecka wyscyrzuje zemby!Ej moja freirecko, nie zaluj mi dudka,Ej bo mi juz hań zwoni na zomecku klódka!Ej moja freirecko, nie zaluj mi licka,126Na skalnym PodhaluEj bo mi sie hań z wiersku iskrzy siubienicka!Ej moja freirecko, nie trzymaj mie w sieni,Ej bo mi juz na truhłe ten jedlicke ścieni!Ej moja freirecko, ni załuj mi ciała,Ej bo mie pohowajom, ty bedzies płakała!.Ej ha!.Myśli on sobie tak śpiewając o Hanusi Królównie, która się w nimmocno zakochała i niczego mu nie odmawia, owszem, sama się tulii choć się wstydzi, nie może westchnień miłosnego pragnienia zatłu-mić, kiedy są ze sobą na szopie przy Gąsienicowych Stawach.Tamona pasie krowy piękne, cisawe i czarne, siwe i czerwone.Nazywająsię Brzezula.Cisula, Kawula, Aaciata, bo wiele na niej łat białych,czarnych i żółtych, Siwula i rozmaicie jeszcze inaczej.Piękne to sąkrowy, dobrze się pasą i dużo dają mleka.Miło jest patrzeć, kie-dy pozberkując spiżowymi dzwonkami, stąpają po zielonej trawiei mchach pomiędzy kosodrzewiny, skubią trawę i mech lub ległszyrzędami.przeżuwają połknięty pokarm [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Archiwum