|
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Może być więc traktowana jako wysoko tłuszczowa, sycąca potrawa.Jeśli pijemy kawę lub kakao z mlekiem w żadnym razie nie słodzimy ich, a mleko dotłuszczamy" śmietanką.Wskazane jest też dodawanie do nich śmietanki ubitej na krem.Od czasu do czasu można wypić szklankę piwa, kieliszek koniaku lub wódki.Nie jest to przestępstwem wobec diety.Alkohol wchodzi w skład błon komórkowych w ciele człowieka iorganizm musi go wytwarzać z innych produktów.Ale potrzebne ilości alkoholu są bardzo niewielkie.Można więc wypijać do 20 g alkoholu na dobę, a nie 250 g w czasie jednego posiłku.Najlepiej napićsię kieliszek alkoholu po posiłku, wieczorem, po zachodzie słońca.Rozszerza naczynia, lekkorelaksuje.Możemy też od czasu do czasu wypić kieliszek wytrawnego wina.Wina owocowe znajdującesię w handlu są przeważnie słodkie, a gronowe, wytrawne, są drogie.Wino nie ma istotnych walorówodżywczych, ale spotkania towarzyskie i uroczystości rodzinne wymagają czasem nakazanegotradycją kieliszka jakiegoś alkoholu.Lepiej niech będzie to wytrawne wino niż słodki likier.Wino można zrobić samemu, zwłaszcza gdy mamy owoce z własnego ogrodu lub działki.Najlepsze są porzeczki, ale można też dodać do nich inne owoce: maliny, jeżyny, wiśnie, czarny bez.Przed przystąpieniem do nastawiania wina trzeba mieć szklany balon, dopasowany do niegokorek z fermentką, opakowanie winnych drożdży (można je dostać w sklepach spożywczych), 2 kgcukru, no i owoce.Sposób wykonania podany jest na str.146.Przy żywieniu optymalnym nie można wpaść w alkoholizm, bo z czasem napoje alkoholoweprzestają nam smakować.Przyczyną nadmiernego picia alkoholu jest określony, zły rodzaj diety.Najczęściej alkoholikami zostają ludzie na diecie roślinnej, najbiedniejsi, umysłowo niesprawni.%7ływienie optymalne jest leczeniem przyczynowym także w chorobie alkoholowej.Organizmczłowieka odżywiającego się w sposób najlepszy nie toleruje alkoholu w większych dawkach.Pozatym wówczas człowiek ma zdrowy rozum, jest zadowolony z życia, nie trapią go strachy i lęki, madużą odporność psychiczną, umie bez alkoholu rozwiązywać swoje problemy życiowe, nie musi topićw alkoholu trosk i kłopotów dnia powszedniego ani poprawiać sobie w ten sposób nastroju.Ma teżwłaściwą odporność psychiczną i umysłową, by oprzeć się namowom do picia i uniezależnić od presjii opinii otoczenia.10.Słodzić? Nie słodzić?%7ływienie optymalne wyklucza spożywanie produktów i napojów słodzonych.Większość ludzinie odczuwa wielkiego dyskomfortu smakowego po usunięciu z diety cukru i produktów słodkich.Apo paru tygodniach pokarmy słodkie zaczynają odczuwać lako niesmaczne.Jeśli przyzwyczaimy sięnp.pić herbatę bez cukru, to gdy spróbujemy słodkiej, okaże się nie do wypicia.Ale są też i tacy, którym w pierwszym okresie po przejściu na dietę trudno jest obyć się bez cukru doherbaty czy kawy.Ci często sięgają po zastępcze środki słodzące, tzw.słodziki.Są to substancje dlaczłowieka szkodliwe! Nie należy ich używać! Jeśli ktoś koniecznie musi posłodzić kawę czy herbatę,to już lepiej niech posłodzi ją, wsypując do szklanki pół łyżeczki cukru, którą uwzględni w dobowejilości węglowodanów, a nie używa sztucznych słodzików.Słodziki noszą nazwę chemiczną aspartam.Składa się on z trzech trujących związków chemicznych.Są to: kwas asparginowy, metanol ifenyloalanina.U osób stosujących słodziki i spożywających inne produkty, do których są one dodawane,zaobserwowano wiele szkodliwych objawów i dolegliwości oraz częstsze niż przeciętniezachorowania na grozne choroby, takie jak: nowotwory mózgu, stwardnienie rozsiane, epilepsja,choroby Parkinsona i Alzheimera, zaniki pamięci, cukrzyca.Przy spożywaniu dużych ilości produktów zawierających aspartam dawka trucizny kumulujesię i nawet może być grozna dla życia.A jest on dodawany do wielu produktów: do jogurtów,rozpuszczalnej kawy i herbaty, niektórych leków i napojów mlecznych, multiwitamin, galaretekowocowych, gumy do żucia (także tej bez cukru), miętowych odświeżaczy oddechu.Dodawany jestteż do płatków śniadaniowych, cukierków, soków owocowych, wyrobów piekarniczych, polew ilukrów w proszku [ Pobierz całość w formacie PDF ] |
Archiwum
|