|
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- S.Grochowiak - “Rozmowa o poezji”, “Ikar”Głos Grochowiaka, to głos poety - turpisty.Protestuje przeciwko określeniu dziedziny tematów, choroba są prawdą o człowieku, poezja zaś “wynika z brodawek ogorka”, czyli z rzeczy zwykłych, nie z natchnienia, romantycznego mitu wzniosłości.Cz.Miłosz - “W Warszawie”, “Campo di Fiori”, “Który skrzywdziłeś.”Poeta rozważa problem roli poety we współczesnym świecie.Miłosz zauważa, że pragnął być poetą radosnym, lecz historia i rzeczywistość nie pozwalają na to.Poeta musi upamiętnić dzieje swojej epoki, być jej obiektywnym świadkiem, sumieniem, ocalić “prawdę i sprawiedliwość”, głosić przestrogę dla pokoleń, karę dla zbrodniarzy.“Nie bądź bezpieczny, poeta pamięta” - cytat z wiersza “Który skrzywdziłeś”.“Ars poetica” - Poezja często odzwierciedla złożoność natury człowieka, a poeta pisze pod natchnieniem.Miłosz wręcz ironicznie przedstawia zadania poezji współczesnej, określa ją mianem bredzenia, dzieła z kliniki psychiatrycznej.Taka poezja nie pomaga człowiekowi znosić bólu i nieszczęścia.Miłosz dostrzega także pożytek płynący z poezji, bowiem uświadamia człowiekowi złożoność jego natury.W utworze “Wstęp do traktatu poetyckiego” pokazuje nam wyższość poezji nad prozą, mówi: “Więcej waży jedna strofa niż ciężar wielu pracowitych stronic”.Z.Herbert “Dlaczego klasycy?” - Herbert odrzuca sztukę bez wartości, grzebanie się w duszy, cierpieniach jednego człowieka, opiewanie jego uczuć nie jest tematem godnym poezji.Herbert nie chce “małej, rozbitej duszy z wielkim żalem nad sobą”.Chce on sięgać do wielkich tragedii, wielkich uczuć [ Pobierz całość w formacie PDF ] |
Archiwum
|