|
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Nie chodzi już o układ nerwowy człowieka, ale o jakikolwiek system zdolny spełnić te funkcje.Zdania lub obrazy jako nośniki informacji w systemach poznawczych mogą być rozważane na gruncie filozofii, psychologii, biologii lub cybernetyki.W modelu proponowanym przez Dennetta treść (content) zawarta w danym nośniku jest zależna od funkcji jaką pełni ten nośnik w systemie jako całości.Nie wszystkie funkcje spełniane w systemie poznawczym muszą być uświadamiane.Nie są uświadamiane analizy danych percepcyjnych biorące udział w rozpoznawaniu przedmiotów oraz wiele innych procesów.Zdaniem Dennetta mamy świadomy dostęp do ich rezultatów, lecz nie do nich samych.Przykładami tych rezultatów są wrażenia wewnętrzne (internal impressions) i wrażenia zmysłowe (sensations), które Dennett rozpatruje odwołując się do podziału dokonanego przez Hume’a[66].Jest to jednak tylko luźne nawiązanie do tego podziału, gdyż Hume wyróżnił impressions of sensation oraz impressions of reflexion[67],o czym Dennett nie wspomina.Utożsamia on wprowadzone przez Hume’a wrażenia refleksyjne (impressions of reflexion) z wprowadzonymi przez siebie wrażeniami wewnętrznymi (internal impressions)[68].Spójność i stałość wrażeń zmysłowych uzasadnił Hume ciągłością istnienia ciał zewnętrznych.W odróżnieniu od wrażeń zmysłowych, które nie istnieją kiedy ciała zewnętrzne nie są postrzegane, wrażenia wewnętrzne w koncepcji Hume’a istnieją, kiedy nie są postrzegane odpowiadające im ciała zewnętrzne.Błędem byłoby przypuszczać, że nie istnieją żadne, zapewniające ciągłość istnienia wrażeń wewnętrznych ciała zewnętrzne.Wyobrażenia mentalne (mental images) należy, zdaniem Dennetta, traktować analogicznie do wrażeń zmysłowych.Nasze doznanie zawiera na ogół więcej informacji, niż utworzone na jego podstawie doświadczenie zewnętrzne.Analiza danych zmysłowych w systemie percepcyjnym wykazuje, gdzie powinny one zostać zmodyfikowane dla lepszej kontroli zachowań, co nie jest dla podmiotu świadome, ani dostępne introspekcyjnie.Na podstawie działania systemu percepcyjnego, który potrafi dodawać do doświadczenia elementy, których nie ma w pierwotnym doznaniu można wnioskować o podobnej naturze wrażeń zmysłowych i wyobrażeń mentalnych.3.4.Świadomość w sensie awareness i świadomość w sensie consciousness.Terminy: consciousness i awareness używane są zazwyczaj w języku angielskim jako synonimy.Dennett uważa, że powoduje to trudności w sformułowaniu poprawnej teorii świadomości.Postanawia on uściślić znaczenia tych terminów.Pierwszą rzeczą, którą należy zauważyć jest to, że mogą one być użyte intencjonalnie lub nieintencjonalnie.Użycie intencjonalne charakteryzuje się świadomością czegoś, a użycie nieintencjonalne ogólnie dotyczy bycia świadomym aktualnej sytuacji[69], na przykład takiej, że jest się świadomą formą życia.Dennett proponuje następnie unikanie stwierdzeń typu: “świadomy, że” (consciouss that) i tłumaczenie terminu “świadomy czegoś” (consciouss of) zawsze jako aware of.Dla spotykanego czasem nieintencjonalnego użycia terminu “świadomość”, jako awareness, wprowadza tłumaczenie go na “czujność” (alertness), co można jego zdaniem podporządkować pod tę samą kategorię co nieintencjonalne użycie terminu “świadomość”, zarówno w sensie consciousness, jak i awareness.Świadomość w sensie consciousness i świadomość jako awareness to dwa różne fenomeny, które Dennett analizuje osobno.Świadomość pojęta jako awareness zależna jest od dwóch rodzajów cech.Jedną z nich jest nasza zależność od świadomości rzeczy w naszym otoczeniu dla poruszania się.Ze względu na reakcje zwierząt na środowisko uznajemy, że są one świadome (aware).Nie interpretują jednak otaczających je rzeczy tak jak ludzie [ Pobierz całość w formacie PDF ] |
Archiwum
|