JACQ Christian RAMZES 1 Syn wiatłoci

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.q� �Wielka małżonka królewska osobiście ogłosiła dworowi wiadomość ozgonie Setiego.W piętnastym roku swego panowania faraon zwróciłoblicze ku tamtemu światu, ku niebiańskiej matce, która będzie codzienniewydawać go na świat, by wracał do życia o świcie jak wschodzące słońce.Jego bracia, bogowie, przyjmą go do raju, gdzie uzdrowiony ze śmiercibędzie żył poprzez Maat.Natychmiast zaczął się okres żałoby.Zamknięto świątynie i ustały wszelkie obrządki poza żałobnymipieniami, które rozlegały się rankiem i wieczorem.Przez siedemdziesiątdni mężczyzni nie będą się golić, a kobiety rozpuszczą włosy i nie będziesię spożywać mięsa ni wina; biura pisarzy opustoszeją, cała administracjazapadnie w sen.Po śmierci faraona tron opustoszał i Egipt wkraczał w nieznane.Każdybał się tego okresu brzemiennego we wszelkie zagrożenia, kiedy wydawałosię, że Maat może odejść na zawsze.Choć była królowa i regent, nikt niesprawował władzy najwyższej.Zwabione tą sytuacją siły ciemnościujawniały się na tysiąc jeden sposobów, aby odebrać Egiptowi życiodajnetchnienie i zniewolić go w swym łonie.Armie rozmieszczone na granicach postawiono w stan pogotowia; wieśćo śmierci Setiego szybko się rozejdzie poza granicami i rozbudzi apetyty.Hetyci i inne ludy wojownicze mogą ruszyć na obrzeża Delty, a być możenawet przygotują najazd, o jakim marzą także piraci i Beduini.Seti samąswą obecnością odbierał im siły.Czy Egipt będzie się umiał obronić, kiedyjego zabrakło?Jeszcze w dniu zgonu ciało Setiego przeniesiono do sali oczyszczenia nazachodnim brzegu Nilu.Wielka małżonka królewska przewodniczyłatrybunałowi, który zebrał się, by osądzić zmarłego króla; ona osobiście,synowie, wezyr, członkowie rady mędrców, najważniejsi dygnitarze,rządcy domu złożyli przysięgę, że będą mówić prawdę, a następnieoświadczyli, że Seti był władcą sprawiedliwym i że nie mają na niegożadnej skargi.%7ływi wydali więc wyrok; dusza Setiego może wyruszyć na spotkanieprzewoznika, przebyć rzekę na granicy tamtego świata i popłynąć kuwybrzeżu gwiazd.Trzeba ponadto przeobrazić jego śmiertelne ciało wOzyrysa i zmumifikować je zgodnie z obrządkiem królewskim.Gdy tylko mumifikatorzy uporają się z wydobywaniem trzewi iodwadnianiem ciała za pomocą sody i dzięki wystawianiu go na działaniesłońca, rytualiści owiną zmarłego króla wstęgami i Seti uda się do DolinyKrólów, gdzie wydrążono już dla niego wieczną siedzibę.q� �Ameni, Setau i Mojżesz byli niespokojni; Ramzes zamknął się wmilczeniu.Podziękował przyjaciołom za przybycie, a potem zaszył się wswoich pokojach.Tylko Nefertari udawało się zamienić z nim kilka słów,ale i ona nie potrafiła wydobyć go z rozpaczy.Ameni był tym bardziej zatrwożony, że Szenar, pokazawszy z niezbędnąostentacją swój żal, przejawiał teraz zadziwiającą aktywność, spotykającsię z urzędnikami z różnych ministerstw i przejmując administrowaniekrajem; wezyrowi powtarzał z naciskiem, że nie dąży do władzy i jegojedyną troską jest dobro państwa w okresie żałoby.Tuja powinna napomnieć starszego syna, lecz nie odstępowała swegomęża.Jako wcielenie bogini Izydy pełniła magiczną funkcję, konieczną dowskrzeszenia zmarłego.Aż do chwili, kiedy Ozyrys-Seti zostanie złożonyw sarkofagu pani życia , wielka małżonka królewska nie będziezajmować się sprawami doczesnymi.Szenar miał wolne pole.q� �Lew i żółty pies tuliły się do swego pana, jakby chciały złagodzić jegocierpienie.Przy Setim przyszłość jawiła się jako brzemienna w radość; wystarczałosłuchać jego rad, wypełniać polecenia i naśladować przykład.Jakże proste iradosne byłoby panowanie pod jego rozkazami! Ramzes ani przez chwilęnie wyobrażał sobie, że zostanie sam, pozbawiony ojca, którego spojrzenierozpraszało mroki.Piętnaście lat panowania! Jakże były krótkie, o ileż za krótkie! Abydos,Karnak, Memfis, Heliopolis, Gurna - wszędzie tam zbudowano świątynie,które już zawsze będą głosiły chwałę tego budowniczego, godnegonastępcy faraonów Starego Państwa.Jednak już go nie ma i Ramzes miałuczucie, że dwadzieścia trzy lata życia to zbyt lekkie brzemię doświadczeń,by władać, i zarazem za ciężkie, by dzwigać.Czy zdoła zasłużyć na to oślepiające swym blaskiem miano Synaświatłości?KONIECtomu pierwszego�Księgozbiór DiGGf� �2010 [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Archiwum