Fryderyk Nietzsche Tako rzecze Zaratustra (m76)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Mał\eństwo: tak oto zwę wolę dwojga, aby stworzyć jedno, które stanie się czemświęcej, nizli ci, co je stworzyli.Pokorą wzajemną zwę mał\eństwo, pokorą przedpiastującymi wolę taką.To niechaj będzie treścią i prawdą twego mał\eństwa.Lecz co ci przeliczni, cizbyteczni mał\eństwem zową, - och, jak\ebym ja to nazwać miał?O, to ubóstwo we dwoje! Ten brud dusz we dwoje! Ta \ałosna błogość we dwoje!Mał\eństwem zwą oni to wszystko; i twierdzą przytem, \e ich mał\eństwa w niebiezostały zawarte.Obmierzły mi niebiosa tych zbytecznych! Obmierzły mi te, w niebiańskie siecizplątane, pary zwierząt!Obcym niechaj mi będzie i ten Bóg, co oto przykulał, aby pobłogosławić, czego niespoił!Nie śmiejcie się z tych mał\eństw! Które\by dziecko nie miało powodu płakać nadswymi rodzicami?Godnym wydał mi się ten człowiek i dojrzałym ku ziemskiej treści \ycia; gdym jednak\onę jego ujrzał, wydała mi się ziemia domem obłąkanych.O, bodaj\eby ziemia w posadach swych dr\ała, ilekroć się święty z gęsią parzy.Ten oto wyruszał jak bohater na zdobycz prawd, wreszcie przyniósł jako łup małestrojne kłamstwo: zwie to mał\eństwem swojem.�w był nieprzystępny i czynił wybredny wybór.Lecz oto za jednym zamachem zepsułraz na zawsze swe towarzystwo: zwie to mał\eństwem swojem.Tamten poszukiwał dziewki z cnotami anioła.Lecz oto za jednym zamachem stał siędziewką kobiety; brak tylko, aby się sam w tej słu\bie nie rozanielił.Pełnemi troski widzę dziś kupczących, a wszyscy oni mają przebiegłe oczy.Lecz\onę kupuje najprzebieglejszy w worku.Wiele krótkich szaleństw, - oto co się zwie u was miłością.Zaś wasze mał\eństwaczynią tym wielu krótkim szaleństwom ostateczny koniec, jako jedno długie głupstwo.Wasza miłość dla kobiety i miłość kobiety dla mę\czyzny: o, gdyby\ one byływspółczuciem dla cierpiących i ukrytych bóstw! Lecz zazwyczaj odgaduje sięwzajemnie para zwierząt.Lecz nawet wasza najlepsza miłość jest tylko zachwytliwą przenośnią i \arembolesnym.Pochodnią jest ona, co wam na wy\sze drogi przyświecać powinna.Ponad samych siebie winniście się kiedyś umiłować! Więc się wprzódy kochaćnauczcie! I dlatego właśnie winniście byli wypić gorzki kielich swego kochania.Gorycz jest w kielichu najlepszej nawet miłości: i tem oto rodzi tęsknotę kunadczłowiekowi, tem nieci pragnienie twórcze!Pragnieniem twórcy, strzałą i tęsknotą ku nadczłowiekowi: o powiedz, bracie mój,jest\e li tem twe pragnienie mał\eństwa?Zwięta niewola taka, święte takiego mał\eństwa śluby.-Tako rzecze Zaratustra.O wolnej śmierci.Wielu umiera za pózno, niektórzy umierają zbyt wcześnie.Obco brzmi jeszczenauka: "umieraj w porę!"Umieraj w porę; tak poucza Zaratustra.Oczywiście, kto nigdy w porę nie \ył, jak\eby ten miał w porę umrzeć? Oby raczej niebył się narodził! - Tak radzę zbytecznym.Lecz i zbyteczni wa\ sobie wielce swą śmierć; nawet najbardziej pusty orzechpragnie, aby go wyłuskano.Niepomiernie wa\ą sobie wszyscy skon twój.lecz śmierć nie jest jeszcze świętemuroczystem; Jeszcze się ludzie nie nauczyli, jako się święci najpiękniejsze gody.Ja wam wskazuję skon dokonywający, skon co dla \ywych bodzcem i ślubowaniemsię staje.Własną śmiercią umiera dokonywający, umiera zwycięski w otoczeniu ślubujących inadziei pełnych.Tako umierać powinni się ludzie uczyć.I nie powinno być \adnej uroczystości tam,gdzie taki ślubujący nie uświęca ślubowania \ywych!Tak umierać jest rzeczą najlepszą; rzeczą wtórą jest: w walce umrzeć i wielką duszęroztrwonić.Lecz nienawidzona, zarówno przez wojującego jak i przez zwycięzcę, jest śmierć, cozęby szczerzy i niby złodziej się skrada, - mimo \e jako władca zawsze przychodzi.Moją śmierć sławię ja wam, śmierć wolną, która po mnie przyjdzie, poniewa\ ja tegochcę.Lecz kiedy\ to ja zechcę? - Kto ma cel swój i puściznę po sobie, ten pragnie śmierciw porę dla celu i puścizny.Z pokory przed celem i puścizną nie zechce zawieszać zeschłych wieńców naświątyni \ycia.Zaprawdę, nie chcę być jako powroznicy, co wysnuwają nić coraz dłu\szą, samiprzytem wstecz się cofając.Niejeden staje się zbyt stary dla własnych prawd i zwycięstw; bezzębne usta niemają prawa do ka\dej prawdy.Zaś, kto sławę mieć pragnie, powinien zawczasu z czcią się po\egnać i ćwiczyć sięw cię\kiej sztuce - odchodzenia w porę.Nale\y nie dopuszcza, aby nas zjadano doszczętnie wtedy właśnie, kiedy najlepiejsmakujemy: wiedzą o tem ci, co pragną, aby ich długo kochano.Bywają wprawdzie kwaśne jabłka, których dola chce, aby oczekiwały a\ doostatniego dnia jesieni: wówczas stają się jednocześnie dojrzałe, \ółte ipomarszczone.Jednym starzeje się wprzódy serce, drugim duch.Bywają wreszcie i zgrzybiałe zamłodu: lecz pózna młodość czyni młodość długą.Niejednemu chybiło \ycie: robak jadowity toczy mu serce.Niech\e więc tembardziejbaczy, aby mu się skon udał.Niejeden nigdy słodkim się nie stanie, on ju\ latem gnije.Tchórzostwo jedynie trzymago na gałęzi [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Archiwum