Shakespeare W. Hamlet (2)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Zatrząsłszy światem pójść na polep chaty,Toż kres wielkości, toż los potentaty?!Lecz cicho patrz: król tu nadchodzi.Księża procesjonalnie wchodzą, za nimi niosą zwłoki O f e l i i, tuż za zwłokami postępujeLaertes i żałobnicy, następnie K r ó l, K r ó l o w a i orszak.Królowa, cały dwór.Czyjże to pogrzeb?I ceremonia skrócona! To znaczy,%7łe ten, którego zwłoki tak prowadzą,Sam sobie musiał rozpaczliwą dłoniąOdebrać życie.Ktoś to z wyższej klasy.Odstąpmy na bok i patrzmy.Usuwa się z H o r a c y m na stronę.LAERTESJakiż obrządek pozostaje?HAMLETJest toLaertes, zacny młodzian.Uważajmy.LAERTESJakiż obrządek jeszcze pozostaje?KSIDZPosunęliśmy ten akt tak daleko,Jak tylko mandat nam pozwala.Zmierć jejByła wątpliwa i gdyby był wyższyNakaz nie przemógł rygoru przepisów,W nie poświęconej musiałaby ziemiPrzeleżeć do dnia sądu.Miasto modłówSpadłyby na nią gruzy i kamienie;Tak zaś zachowa swój dziewiczy wieniecI towarzyszyć jej będzie do grobuKwiat i dzwięk dzwonów.LAERTESWięcej nic?KSIDZNic więcej.Skazilibyśmy obrządek za zmarłych,Gdybyśmy nad nią requiem86 śpiewali,Tak jak to czynim tym, co bogobojnieOddali ducha.86Requiem modlitwa za umarłych.128LAERTESSpuśćcie ją do grobu,Niechaj z tych pięknych, nieskalanych szczątkówFiołki wykwitną! A ty, twardy księże,Wiedz, że pomiędzy chórami aniołówWznosić się będzie moja siostra wtedy,Gdy ty się w prochu wić będziesz.HAMLETOfelia!KR�LOWAsypiąc kwiatyNajmilsza z dziewic, bądz zdrowa! MyślałamWidzieć cię żoną mojego Hamleta;Prędzej się w kwiaty spodziewałam stroićTwoje małżeńskie łoże niż mogiłę.LAERTESTrzykroć trzydzieści razy ciężkie ,,biadaNiech na przeklętą głowę tego spada,Kto podłym czynem zmącił twoje zmysły!Nie sypcie jeszcze ziemi, niech się jeszczeRaz jej kochanym widokiem napieszczę!wskakuje w gróbWalcie proch teraz na dwojakie zwłoki,Aż usypiecie kurhan tak wysokiJak Pelion87 albo prujący obłokiPodniebny Olimp.88HAMLETukazując sięCo to jest za człowiek,Którego boleść brzmi z taką przesadą?Którego objaw żalu zatrzymujeGwiazdy w ich biegu i obraca oneW słuchaczy osłupiałych? To ja jestemHamlet, syn Danii.Wskakuje w grób.LAERTESPoleć duszę czartu!HAMLETyle się wasć modlisz.Puść mi gardło, proszę;Bo choć nie jestem prędki i drażliwy,87Pelion szczyt górski na pograniczu Tesalii i Macedonii.88Olimp najwyższy szczyt Grecji.129Ale mam w sobie coś niebezpiecznego,Czego ci radzę strzec się.Odejm rękę.KR�LHola! Rozdzielcie ich.KR�LOWAHamlecie, synu!DWORZANIEPanowie!HORACYHamuj się, łaskawy książę.Dworzanie rozdzielają ich i obydwaj wychodzą z grobu.HAMLETWalczyć z nim będę o lepszą dopóty,Dopóki powiek na wieki nie zawrę.KR�LOWAO co, mój synu?HAMLETKochałem Ofelię Tysiąc by braci z całą swą miłościąNie mogło memu wyrównać uczuciu.Cóż byś ty dla niej uczynił?KR�Ldo LaertesaTo nowyWyskok szaleństwa.KR�LOWAPodobnieżO, miej wzgląd na niego!HAMLETMów, do pioruna! Mów, co byś uczynił?Jesteśli gotów płakać, bić się, pościć?Dać się rozedrzeć? rzekę wypić do dna?Jeść krokodyle? I jam także gotów.Przyszedłeś tutaj jęczeć, w grób jej skakaćDla urągania mi? Daj się z nią razem%7ływcem pogrzebać, i ja to uczynię;A jeśli prawisz o górach, niech na nasRuną miliony włók ziemi, aż kopiec,Co z niej powstanie, stercząc w głąb eteru130Ossę89 w brodawkę zmieni.Jeśli umieszSzermować gębą, i ja to potrafię.KR�LOWASzał to, któremu chwilowo ulega;Gdy go ominie, wraz jak gołębica,Po wylężeniu swoich złotych piskląt,Potulnie zwiesi głowę i zamilknie.HAMLETPowiedz mi, waćpan, co się to ma znaczyć,%7łe się obchodzisz ze mną tak niegodnie?Jam ci tak sprzyjał! Ale mniejsza o to;Choćby Herkules dał się i posiekać,Zawsze kot miauczeć będzie, a pies szczekać.Wychodzi.KR�LHoracy, proszę cię, miej go na oku.H o r a c y wychodzi.K r ó l do L a e r t e s aUzbrój cierpliwość tym, co ułożonePomiędzy nami; rzecz się sama składa.Gertrudo, każ tam komu nad nim czuwać.Grób ten mieć będzie wkrótce żywy pomnik,A my spokojność; lecz nim to się stanie,Cierpliwie nasze prowadzmy zadanie.Wszyscy wychodzą.SCENA IISala w zamku.H a m l e t i H o r a c y.HAMLETDosyć już o tym; słuchaj teraz dalej.Pamiętasz całą okoliczność?HORACYPamiętam, mości książę.HAMLETW duszy mojejWrzał jakiś rodzaj walki, skutkiem którejAni na chwilę nie zmrużyłem oka.Zdawało mi się, żem był w położeniuGorszym niż więzień przykuty do galer.89Ossa jeden z greckich szczytów.131Nagle, i niech się święci ona nagłość!Trzeba ci bowiem wiedzieć, że nie wszystkoBywa po diable, co czynimy nagle.%7łe, owszem, czasem niezastanowienieLepiej nam służy niż najumiejętniejSkombinowane plany; co dowodzi,%7łe jakieś dobre bóstwo kształt nadajeNaszym działaniom z gruba obciosanym.HORACYTo pewna.HAMLETNagle przywdziałem kapotęI wyskoczywszy z kajuty, po mackuSzukałem miejsca, gdzie spali; znalazłemWreszcie mych śpiochów, wyjąłem im pakietI powróciłem z nim do mego kąta.Strach tak dalece zrobił mię niepomnymNa delikatność, żem rozpieczętowałDokument w którym odkryłem, cóż na toPowiesz, Horacy! królewskie szelmostwo:Jawne wezwanie, mnóstwem różnych racjiNaszpikowane, w imię dobra Danii;I Anglii dobra, z którym się istnienieTakiego jak ja upiora nie zgadza,Aby za odebraniem niniejszego,Bez ceremonii i bez zwłoki, nawetNa wyostrzenie miecza nie czekając,Głowa mi była zdjęta.HORACYCzy podobna?HAMLETOto dokument; przejrz go w wolnej chwili.A teraz, chceszli wiedzieć, com ja zrobił?HORACYBłagam cię, panie, powiedz.HAMLETTak wplątanyW hultajskie sidła, nie zdołałem jeszczeDo mego mózgu z prologiem wystąpić,Gdy on już zaczął swoją rolę.SiadłemI napisałem inny list; jak tylkoMogłem najpiękniej [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Archiwum