Alex Kava Dotyk zła

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Wiedział już, że to jejnerwowy odruch. Został zabity, kiedy miałam dwanaście lat. Przykro mi.Czy też był agentem FBI?Przerwała pracę i wstała, udając, że się przeciąga, ale wiedział, że chce w ten sposób zyskaćna czasie.Nietrudno było zauważyć, że napomknienie o jej ojcu przywołało falę wspomnień. Nie, był strażakiem.Umarł jako bohater.Chyba to nas łączy, ciebie i mnie. Uśmiechnęłasię do niego. Tyle, że twój ojciec żyje. Pamiętaj, że nie był sam.Patrzyła mu w oczy, szukając w nich czegoś.Tym razem to Nick odwrócił wzrok, żeby niezobaczyła tego, co pragnął przed nią ukryć. Myślisz, że miał coś wspólnego z wrobieniem Jeffreysa?Czuł na sobie jej spojrzenie.Specjalnie stanął za nią i wbił wzrok w ekran komputera. To on najwięcej zyskał na schwytaniu Jeffreysa.Sam nie wiem, co myśleć. Mam powiedziała Maggie, widząc, że ekran zapełnia się czymś, co wyglądało na artykułprasowy. Co to jest? Pochylił się. Wood River Gazette , listopad 1989.Gdzie jest Wood River? W Maine. Poruszyła myszką, przeglądając tytuły.Przy jednym zatrzymała się.Posłuchaj: Okaleczone ciało chłopca znaleziono przy rzece.Brzmi dziwnie znajomo.Nick zaczął czytać artykuł, który zajął trzy kolumny na pierwszej stronie. Zgadnij, kto był wikarym w parafii kościoła katolickiego św.Marii w Wood River?Nick przerwał lekturę, spojrzał na nią i potarł brodę. Nie mamy żadnych dowodów.To wszystko może być przypadkowe.Czemu ta sprawa niewypłynęła przy okazji procesu Jeffreysa? Nie było potrzeby.Z tego, co zdołałam ustalić, wynika, że winę wziął na siebie pracowniksezonowy ze św.Marii. A może to zrobił. Nickowi bardzo nie podobało się, dokąd to prowadzi. Jak się o tymdowiedziałaś? Przeczucie.Kiedy rozmawiałam dziś rano z księdzem Francisem, powiedział mi, że Kellerorganizował podobne obozy letnie dla chłopców w swojej poprzedniej parafii w Wood Riverw stanie Maine. Czyli szukasz zabójstw popełnionych na chłopcach w okolicach tamtego miasta, w okresiekiedy Keller tam był. Nie musiałam długo szukać.To morderstwo pasuje jak ulał.Przypadek czy nie, ksiądzKeller jest podejrzany. Zamknęła program i komputer. Za niecałą godzinę spotykam sięz George em powiedziała. A potem z księdzem Francisem. Zaczęła wyjmować ubraniaz szafy i kłaść je na łóżku. Dzisiaj muszę wracać do Richmond.Moja matka jest w szpitalu.Unikała jego wzroku, wyciągając kolejne rzeczy z szuflad. Czy to coś poważnego? Raczej& będzie dobrze.Zostawię ci wiadomość na dyskietce.Masz u siebie Worda? Pewnie& taaa, tak myślę. Jej rzeczowość mocno go wzburzyła.Stało się coś, czynaprawdę martwiła się o matkę? Notatki z dzisiejszej autopsji zostawię u George a.Jeśli dowiem się czegoś od księdzaFrancisa, zadzwonię do ciebie. Nie wrócisz już? Poczuł się, jakby dostał w szczękę.Ona też znieruchomiała.Odwróciła się do niego, przeniosła wzrok na pusty ekran komputera,znów na niego i na bałagan na łóżku.Nigdy przedtem patrzenie w oczy Nickowi nie było dla niejproblemem. Zrobiłam to, o co mnie proszono.Masz już profil mordercy, a może nawet podejrzanego.Nie wiem nawet, czy powinnam zajmować się tą drugą autopsją. Ach, tak. Wsadził ręce do kieszeni.Myśl, że może więcej nie zobaczyć Maggie, byłatrudna do zniesienia. Na pewno Biuro przyśle wam kogoś innego do pomocy. Ale nie ciebie? Zobaczył coś w jej oczach.%7łal i smutek? Cokolwiek to było, nie chciałamu tego pokazywać.Zabrała się do pakowania. Gzy to ma coś wspólnego z tym, co stało sięrano? Rano nic się nie stało rzekła i przestała wrzucać rzeczy do torby.Stała do niego plecami. Przykro mi, jeśli odniosłeś takie wrażenie. Potem zerknęła na niego przez ramię. Nick, niechciałabym być niewdzięczna. Zajęła się znów składaniem, upychaniem i przekładaniemrzeczy w torbie.Nie miał żadnych złudzeń.Zresztą sam chciał, by Maggie znikła z jego życia.Ale co z tymjej podnieceniem? Tego na pewno sobie nie wymyślił. Będzie mi ciebie brakowało. Zdziwiły go te słowa, wcale nie miał zamiaru wypowiadaćich na głos.Maggie wyprostowała się i powoli obróciła, tym razem patrząc mu w twarz.Jej brązoweoczy sprawiały, że miękły mu kolana, jak smarkaczowi, który oświadcza swojej pierwszejdziewczynie, że ją bardzo lubi.Jezu, co się z nim dzieje? Niezła z ciebie cholera, O Dell, ale będę tęsknił za tym, jak dawałaś mi w kość rzucił.Zwietnie.Naprawił błąd.Uśmiechnęła się.Założyła włosy za ucho.A jednak nie do końca nad sobą panowała. Podwiezć cię na lotnisko? Nie, muszę oddać wypożyczony samochód. Cóż, w takim razie szczęśliwego lotu. Zabrzmiało to chłodno i patetycznie, a taknaprawdę chciał ją objąć i przekonać, żeby została.Trzema długimi krokami dotarł do wyjścia, mając nadzieję, że kolana się pod nim niezałamią. Nick.Przystanął z ręką na klamce i zerknął na Maggie.Przez krótką chwilę zdawało mu się, żechce coś powiedzieć, ale musiała zmienić zdanie. Powodzenia rzekła po prostu.Skinął głową i wyszedł, czując ołów w butach.ROZDZIAA CZTERDZIESTY SI�DMYMaggie patrzyła na zamykające się drzwi, zaciskając palce na jedwabnej bluzce [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Archiwum