Jordan Robert Czara Wiatrow cz 1

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Spojrzała na zwój, który Halima poło-żyła na stole, jakby to był jadowity wąż.Nie był zapieczętowany; mogła go przeczytaćnajświeższa z nowicjuszek.Oświadczenie, że Elaida jest Sprzymierzeńcem Ciemności,rzecz jasna.Nie tak zle, jak listy Romandy albo Lelaine, ale Egwene nawet by nie mru-gnęła, gdyby usłyszała, że Komnata wszczęła bunt. Halima, niemal żałuję, że nie wróciłaś do domu w dniu, w którym umarła Cabria-na. Albo że Delana nie miała dość rozumu, by zapieczętować informacje od tej ko-241biety wyłącznie dla Komnaty.Albo nawet tylko Płomienia.Zamiast rozpowiadać o nichwszystkim siostrom, które zdołała dopaść. Tego raczej zrobić nie mogłam, Matko. W zielonych oczach Halimy błysnęłocoś, co mogło być wyzwaniem albo butą, aczkolwiek normalnie zwykła patrzeć na ko-goś na dwa sposoby: otwartym, szczerym spojrzeniem albo zerkając ukradkiem spodprzymkniętych powiek.Jej oczy powodowały moc nieporozumień. Po tym, jak Ca-briana Sedai powtórzyła mi to wszystko, czego się dowiedziała o Elaidzie? I o jej pla-nach? Cabriana była moją przyjaciółką, a także waszą, was wszystkich, które przeciwsta-wiłyście się Elaidzie, więc nie miałam wyboru.Dziękuję tylko Zwiatłości, że wspomnia-ła o Salidarze, dzięki czemu mogłam przybyć. Ułożyła dłonie na talii tak cienkiej jaktalia Egwene w Tel aran rhiod i przekrzywiła głowę na bok, z napięciem jej się przypa-trując. Znowu boli cię głowa, nieprawdaż? Cabriana miewała takie bóle, aż kurczyłyjej się palce u nóg.Musiała się wyleżeć w gorącej wodzie, zanim była w stanie się odziać.Czasami to trwało całymi dniami.Dobrze, że tu przyjechałam, bo inaczej twoje bólestałyby się w końcu równie silne. Obeszła krzesło i zaczęła masować głowę Egwene.Palce Halimy potrafiły odegnać ból. Miewasz te bóle tak często, że raczej nie mogła-byś prosić którejś z sióstr o Uzdrawianie.To zresztą tylko ucisk.Czuję to. Chyba nie mogłabym wymamrotała Egwene.Lubiła tę kobietę, bez względu nato, co się o niej mówiło, i to nie tylko z powodu jej talentu do uśmierzania bólu głowy.Halima była prostolinijna i otwarta, typowa wieśniaczka, niezależnie od tego, ile nabra-ła miejskiego wyrafinowania, i znakomicie balansowała między szacunkiem dla Amyr-lin a zażyłością, z jaką traktują się sąsiedzi, którą to umiejętność Egwene uważała zakrzepiącą.Nawet Chesa nie potrafiła tego lepiej, ale Chesa była jednak tylko służącą, na-wet jeśli zaprzyjaznioną, a tymczasem Halima ani razu nie okazała śladu służalczości.Niemniej jednak Egwene szczerze żałowała, że ta kobieta nie wróciła do domu, po tymjak Cabriana spadła z konia i skręciła sobie kark.Naprawdę dobrze by się stało, gdyby siostry podzieliły przekonanie Cabriany, że Ela-ida zamierza ujarzmić połowę z nich, a resztę złamać; wszystkie wierzyły, że Halima cośtu przekręciła.Uczepiły się za to Czarnych Ajah.Kobiety nienawykłe do bania się czego-kolwiek uznały, że to, czego istnieniu zawsze zaprzeczały, jednak istnieje, i bały się tegoaż do utraty zmysłów.Jak ona ma teraz wykorzenić Sprzymierzeńców Ciemności, nierozpędzając innych sióstr niczym stadka przerażonych przepiórek? Jak nie dopuścić, byprędzej czy pózniej się nie rozpierzchły? Zwiatłości, jak? Rozluznij się mówiła cicho Halima. Masz rozluznioną twarz.Masz rozluz-niony kark.Twoje ramiona. Jej głos, niemalże hipnotyczny, monotonny, zdawał siępieścić po kolei wszystkie części ciała Egwene.Niektóre kobiety nie lubiły jej oczywiście już za sam wygląd i wiele twierdziło, że Ha-lima flirtuje ze wszystkim, co chodzi w spodniach.Tego akurat Egwene nie mogła po-242chwalić, a Halima sama przyznawała, że lubi patrzeć na mężczyzn.Te, które ją najbar-dziej krytykowały, bynajmniej nie twierdziły, że robi coś więcej oprócz flirtowania, onazaś pałała oburzeniem na takie sugestie.Nie była jakąś głupią ladacznicą; Egwene po-znała się na tym już podczas ich pierwszej rozmowy, w dniu ucieczki Logaina, kiedy za-częły się bóle głowy.Podejrzewała, że to jest tak jak z Meri.Halima nie mogła nic po-radzić na to, że ma taką twarz albo że tak zmysłowo się porusza.Jej uśmiech zdawał sięzapraszać albo kusić, bo taki miała kształt ust, ale przecież uśmiechała się tak samo domężczyzn, kobiet i dzieci.Ludzie uważali, że flirtuje, podczas gdy tylko patrzyła.A pozatym ona nikomu nie powiedziała o tych bólach.Gdyby to zrobiła, wszystkie %7łółte sio-stry w obozie przystąpiłyby do oblężenia.To oznaczało przyjazń, jeśli nawet nie lojal-ność.Wzrok Egwene padł na papiery leżące na stoliku do pisania i myśli zaczęły jej wiro-wać.Pochodnie gotowe do rzucenia na stóg siana.Dziesięć dni do granicy z Andorem,pod warunkiem, że lord Bryne zechce iść naprzód, nie wiedząc, dlaczego ma to robić,i że przedtem nie powstanie opozycja.Czy jest w stanie zatrzymać te pochodnie przezdziesięć dni? Południowy Port.Północny Port.Klucze do Tar Valon.Czy mogła byćpewna Nicoli i Areiny i nie zastosować się do sugestii Siuan? Musi zorganizować spraw-dziany dla wszystkich sióstr, zanim dotrą do Andoru.Na szczęście dysponowała Talen-tem w dziedzinie obróbki metali, który pośród Aes Sedai występował niezwykle rzad-ko.Nicola.Areina.Czarne Ajah. Znowu jesteś spięta.Przestań się przejmować Komnatą. Kojące palce znieru-chomiały, a potem znowu zaczęły się ruszać. Powinnaś wziąć gorącą kąpiel, efek-ty byłyby lepsze.Mogłabym rozmasować ci ramiona i plecy, całe ciało.Tego jeszcze niepróbowałyśmy.Jesteś sztywna jak kołek, a wszak powinnaś być tak gibka, by móc wy-giąć się w tył i wsunąć głowę między kostki u nóg.Umysł i ciało.Nie będziesz giętka bezjednego albo drugiego.Po prostu oddaj się w moje ręce.Egwene balansowała na granicy snu.Nie snu spacerującej po snach; zwykłego snu.Kiedy ostatni raz normalnie spała? W obozie zawrze, gdy propozycja Delany zostaniepodana do wiadomości, czyli już niebawem, i to zanim oznajmi Romandzie i Lelaine, żenie zamierza wydawać ich edyktów.Ale tego dnia czekała ją jeszcze rzecz, której wypa-trywała z utęsknieniem, powód, dla którego nie chciała jeszcze się kłaść. Z przyjemnością wymamrotała, mając na myśli coś więcej niż obiecany ma-saż.Dawno temu przysięgła sobie, że któregoś dnia przywoła Sheriam do porządku, i tobył właśnie ten dzień.Nareszcie zaczynała być Amyrlin, Amyrlin, która posiada władzę. Z wielką przyjemnością.CZARA WIATR�WAviendha chętnie usiadłaby na podłodze, jednak trzy pozostałe kobiety zajmującemaleńkie pomieszczenie łodzi nie zostawiły jej dość miejsca, dlatego też musiała po-przestać na podwinięciu pod siebie nóg na jednej z rzezbionych, drewnianych ław wbu-dowanych w ściany [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Archiwum