|
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Nic ją to nie obchodzi" albo Rodzice będąna ciebie wściekli, jeśli się dowiedzą".Może to spowodować u dziecka przekonanie,że ochrona rodziców jest za słaba.Jeżeli nie wykona się konkretnej pracy, dzieci bę-dą wierzyć w to, co usłyszały od prześladowcy.Pózniej stracą zaufanie w możliwościochronne dorosłych w innych dziedzinach swego życia.Ma to miejsce nawet po zmi-anie opiekunów.Dopóki opiekunowie nie podejmą ryzyka sprawdzenia określonychzapatrywań dziecka, przekonania te w większości pozostaną czynne, choć ukryte.Jeśli dziecku nie zapewni się terapii, niepokojące przekonania i wyobrażeniazwiązane z urazem z biegiem lat mogą się nasilić.Badacze odnotowują efekt uśpie-nia w urazach spowodowanych nadużyciem seksualnym.Wraz z upływem czasudzieci, które były ofiarami nadużycia seksualnego, cechuje coraz wyrazniejsze upo- Uraz psychiczny i strata pourazowa 119śledzenie w sferze relacji społecznych, przejawiają one coraz bardziej destrukcyjnezachowania, mają problemy z koncentracją uwagi i wykazują znikomą tolerancjęwobec frustrujących wydarzeń (Putnam, 1999).Gdy mózg przygotowuje się do szyb-kiego reagowania na niebezpieczne otoczenie, traci zarazem zdolność adaptacji dofunkcjonowania w otoczeniu bezpiecznym.Ciężko doświadczone dzieci będą prawdopodobnie przez wiele lat potrzebowaćterapeutycznego wsparcia.Występuje u nich rodzaj zespołu stresu pourazowego,który działa jak chroniczna choroba z okresami nasilenia objawów i okresami po-prawy (Mash i Barkley, 1998).Inne dzieci czynią postępy w rozmaitych dziedzinachw ten sposób, że powracają do leczenia na określonych etapach rozwoju, by utrwalićzdobyte umiejętności i przygotować się do kolejnych zadań rozwojowych.Na ogółdzieci około jedenastego roku życia zaczynają rozwijać myślenie abstrakcyjne i wów-czas lepiej sobie radzą na kontrolnych sesjach terapeutycznych.Na kolejną kontro-lną wizytę dobrze jest umówić dziecko w wieku trzynastu, czternastu lat, przed na-wiązaniem przez nastolatka romantycznych relacji uczuciowych.Inny dobry czas nawizytę kontrolną to okres poprzedzający opuszczenie domu, w wieku około siedem-nastu lat.Wiele dzieci nabywa z czasem umiejętności w rozpoznawaniu momentu,kiedy powinno spotkać się z terapeutą.Mówią rodzicom, że nadszedł czas, by umó-wić się na wizytę.Jest to typowy przejaw pomyślnie wypracowanych relacji dzieckaz terapeutą.Wyniki badań potwierdzają zdecydowaną poprawę u dzieci, które zostały podda-ne terapii w związku z urazem, w porównaniu z tymi, które takiej terapii nie prze-szły (Foa, Keane i Friedman, 2000).Przejrzystość i spójność tych badań skłaniamnie do rekomendowania pomocy psychologicznej wszystkim dzieciom po urazie,nawet gdy nie pamiętają one traumatycznego zdarzenia. Rozdział 6Inny obszar kulturowyjaki sposób rodzice mogą przekazać miłość dziecku, które się ich boi i niepotrafi zrozumieć kierowanych do niego uspokajających komunikatów?Jak udaje się dziecku zbudować most między odmienną kulturą poprzed-Wniej i obecnej rodziny, w przypadku adopcji międzykulturowej? W jaki sposób pocho-dzącym z różnych stron świata i mówiącym różnymi językami rodzicom i dzieciomudaje się złagodzić trudne początki wspólnego życia i stworzyć połączoną bliskimiwięzami rodzinę? Jakie działania należałoby zaplanować, żeby członkom rodzinynależącym do odmiennych środowisk pomóc pokonać trudności, które powoduje sil-na identyfikacja rasowa i kulturowa? Te wszystkie pytania są przedmiotem zainte-resowania w niniejszym rozdziale.Dbający o dobro dziecka rodzice muszą wspieraćjego postęp rozwojowy nie tylko w czasie wprowadzania go do rodziny, ale równieżpoprzez pracę nad jego tożsamością, kiedy wkracza ono w krąg większej społeczno-ści.W sytuacji adopcji międzykulturowej rodzice pomagają dziecku wykształcić wła-sną tożsamość, wspólnie z nim odnajdując powiązania z systemem rodzinnym kie-rującym się odmiennymi regułami.Adopcja otwartaOd początku lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku zaznacza się wyrazna tendencjaw kierunku większej otwartości każdego z typów przysposobienia.Zakres otwarto-ści we współczesnej adopcji jest szeroki - od okazjonalnej wymiany listów z pomocąorganizacji pośredniczących po nawiązywanie bliskich wzajemnych relacji w posze-rzonej rodzinie, wraz z regularnymi odwiedzinami.Większość rodzin adopcyjnychmieści się jednak w środkowym przedziale tego spektrum.W przypadku adopcji nie-mowląt w Stanach Zjednoczonych coraz większej liczbie biologicznych rodziców da-je się możliwość wyboru konkretnych rodziców adopcyjnych, których listę przygoto-wują państwowe lub prywatne ośrodki pośredniczące w adopcji.Wybór ten odbywasię często na kilka tygodni lub nawet miesięcy przed narodzinami dziecka i wzajem- Inny obszar kulturowy 121ne relacje między przyszłymi naturalnymi rodzicami a osobami pragnącymi wycho-wywać dziecko zawiązują się przed porodem i bywają kontynuowane przez kolejnelata dorastania dziecka.W przeszłości dzieci zabierane z krzywdzących i zaniedbu-jących je domów były definitywnie pozbawiane kontaktów z biologicznymi rodzica-mi, natomiast obecnie coraz więcej specjalistów opowiada się za przywróceniemdzieciom możliwości pewnego zakresu ostrożnych, nadzorowanych kontaktów z ro-dzinami, z których się wywodzą [ Pobierz całość w formacie PDF ] |
Archiwum
|