59 James Luceno Agenci Chaosu I Próba bohatera

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Raz po raz trafia-ły w czarny, nieruchomy kadłub jednostki wroga.175ArtylerzySci Erinnica przygotowali si� na kontratak, ale niedoczekali si� ani pocisków, ani strug roz�arzonej plazmy.Nagle nieprzyjacielski okr�t zmienił kurs i przyspieszył, jakbyjego kapitan zamierzał umkn�� z pola walki.Zamiast tego artylerzy-Sci zacz�li ostrzeliwa� ze wszystkich dziobowych stanowisk planet�Ord Mantell.W kierunku powierzchni pomkn�ły oSlepiaj�ce poci-ski.Przelatuj�c przez warstwy atmosfery, wyryły w niej ogniste tu-nele.Eksplodowały na powierzchni z tak� sił�, �e nawet górne war-stwy skł�bionych, grubych chmur rozbłysły upiornym blaskiem.Chwil� póxniej z czarnego otworu w rufowej cz�Sci kadłubawyłonił si� gigantyczny w��.Przypominał bardziej �ywe stworzenieni� mechanizm.Widocznie t�po zako�czony i usiany czarnymi c�t-kami nos potwora zw�szył Koło Fortuny , bo skierował si� ku po-woli wiruj�cemu pierScieniowi.Stworzenie zacz�ło si� wydłu�a�,cały czas zbli�aj�c si� do niewielkiej orbitalnej stacji.Wyci�gało si�i roztr�cało na boki otaczaj�ce Koło stada małych barek, frach-towców i pasa�erskich transportowców.Z hangarów kr��ownika-lotniskowca Thurse wystartowały es-kadry mySliwców typu TIE i X-skrzydłowców.Piloci skierowalimaszyny ku potworowi.Rzucili si� na koszmarnego gada niczymstada wygłodniałych drapie�nych ptaków, ale ich atak nie odniósł�adnego skutku.Przyczepione do rufy okr�tu Yuuzhan i chronioneprzez dovin basale gigantyczne stworzenie zaatakowało Koło For-tuny z zaciekłoSci� jadowitego w�a.Zapewne zamierzało wytr�-ci� stacj� z orbity, bo po chwili skurczyło si� i zaatakowało na nowo.Tym razem otworzyło podobn� do czeluSci paszcz� i pochwyciłoskraj pierScienia orbitalnej stacji.Pokr�ciło łbem w prawo i w lewo,jakby uwa�ało Koło za kruchy, smakowity obwarzanek.Z ukrytych pod sufitami xródeł awaryjnego oSwietlenia s�czyłosi� rubinowe Swiatło.W jego blasku przesycone wszechobecnympyłem i kurzem powietrze wygl�dało jak krwawa mgiełka.Zawo-dzenie alarmowych syren zagłuszało wszystkie inne dxwi�ki.Hantylko z wielkim trudem domySlał si�, co krzycz� do niego Fasgoalbo Roa.Wszyscy trzej biegli łukowato zakr�caj�cym korytarzem.Chcieli dosta� si� na pokład Radosnego Sztyletu , zanim to, copochwyciło Koło , zdecyduje si� rozerwa� je na strz�py.Raz po raz orbitaln� stacj� wstrz�sały fale udarowe bliskicheksplozji.Widocznie gdzieS w przestworzach toczyły si� zaci�te176walki.Biegn�cy m�czyxni zataczali si� od Sciany do Sciany albowpadali na obite mi�kkimi wykładzinami przegrody.Najcz�Sciej jed-nak zderzali si� z twardymi, kanciastymi przedmiotami, które odsufitu lub Scian oderwała siła gwałtownych wstrz�sów.Chocia� wi�kszoS� ogarni�tych panik� mieszka�ców albo go-Sci Koła przepychała si� korytarzami w przeciwnym kierunku, Roaupierał si�, �e obrał najkrótsz� drog� do l�dowiska.Po ka�dym ko-lejnym gwałtownym szarpni�ciu dziesi�tki biegn�cych istot wpada-ło na inne, Slizgało si�, potykało albo zwalało na podłog�.Niektórzyobijali si� o Sciany albo przegrody, innych zaS mia�d�ył ci�ar ciałistot tłocz�cych si� w alkowach albo na skrzy�owaniach korytarzy.Nie lepiej radzili sobie zamo�niejsi goScie, którzy postanowili ucie-ka� repulsorowymi taksówkami.Pojazdy tak�e zderzały si� ze Scia-nami albo ze sob�.Cz�sto w wyniku takich zderze� przewracały si�i wysypywały pasa�erów na twardy durbeton.Roa pod��ał pierwszy; Han i Fasgo krok albo dwa za nim.W pewnej chwili były przemytnik skr�cił w lewo w korytarz wio-d�cy jedn� ze szprych Koła.Zbiegł na ni�szy poziom po oszronio-nych stopniach jakiejS klatki schodowej, a potem wpadł do kr�tego,w�skiego korytarza, na którego Scianach widniało mnóstwo rysi p�kni��.Z uszkodzonych przewodów i kabli energetycznych try-skały tu i ówdzie fontanny iskier.Zanim jednak przebiegli pierwsze dziesi�� metrów, coS szarpn�-ło orbitaln� stacj� z tak� sił�, �e odmówiły posłusze�stwa generatorysztucznej grawitacji.Han i jego towarzysze, zamiast przeciska� si�mi�dzy tarasuj�cymi przejScie połamanymi szafkami i regałami, pofru-n�li w powietrze.Pchani impetem, wznosili si� ku wybrzuszonemui pop�kanemu sufitowi niczym nurkowie wypływaj�cy na powierzchni�oceanu.Nagle, bez jakiegokolwiek ostrze�enia, generatory sztucznejgrawitacji wł�czyły si� i ci��enie powróciło.Wszyscy trzej, zaskocze-ni, z głuchym łomotem run�li twarzami na zaSmiecon� podłog� [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Archiwum